30 Ιανουαρίου 2009

Έχω μποκάρει γι' αυτό έχω ξεblogάρει.

CU SOON...

25 Ιανουαρίου 2009

Ερώτηση

Άξιζε η στέρηση εξόδου του Σαββάτου και η πολύωρη δραστηριότητα-μάχη-πειραματισμός στην κουζίνα. Όλα ήταν πεντανόστιμα και δεν το λέω εγώ, οι καλεσμένοι. Ειδικά το κουνέλι με σάλτσα μουστάρδας... γαμ...το! Αν έκανα το φαγητό αυτό σε πεθερά, θα ήμουνα πολύτεκνη τώρα.

Το φαγοπότι κράτησε 8 ώρες. Όταν έχεις καλή παρέα, δεν το καταλαβαίνεις. Άρχισα τα κρασάκια από τις 11.30 το πρωί, όταν μπήκα στη διαδικασία ολοκλήρωσης των εδεσμάτων. Μάλλον γι' αυτό πέτυχε το κουνέλι. Με ρώτησε μια κοπέλα "πως μπορείς να πίνεις και να μαγειρεύεις;". Μα, δε γίνεται αλλιώς. Το απολαμβάνω, είναι εκτόνωση.

Βρε ΔΜΧ θα μου πείτε εσύ και οι ανούσιες ιστορίες σου; Με όλο σας το δίκιο. Έχω όμως απίστευτη υπερένταση, πονοκέφαλο (ούτε ξέρω τι ήπια) και μια σκέψη στην οποία θέλω να καταλήξω και το πάω σιγά-σιγά. Αν σας παρουσιαζόταν ένας βάτραχος, θα τον φιλούσατε;

24 Ιανουαρίου 2009

Πάρ' τα έτοιμα

Είπα να κάνω την καλή νοικοκυρά και μαγείρισσα Σαββατιάτικο και έχει κυρηχθεί εμφύλιος στην κουζίνα. Έφαγα 3,5 ώρες από τη ζωή μου για να προετοιμάσω 2 φαγητά και να φτιάξω ένα μάλλον αποτυχημένο κέικ. Έχει και φλουρί! Μου έφυγε κατά λάθος ένα κομμάτι από τσόφλι αβγού.

Ποιος ο λόγος να μου πείτε; Λόγοι πάντα υπάρχουν, τους βρίσκεις, τους προκαλείς.
Πρώτος και κύριος γιατί απλά μου αρέσει να κάνω τραπέζια σε φίλους. Μετά το μαγείρεμα όμως, μπορεί να αναλαμβάνει το επόμενο συνεργείο και ως δια μαγείας, να καθαρίζουν οι πάγκοι, οι κατσαρόλες και τα πλακάκια!;
Δεύτερος λόγος είναι ότι θέλω να τσεκάρω ότι λειτουργούν οι συσκευές. Πέρσι και ενώ είχα μήνες να βάλω πλυντήριο πιάτων, πάω να το λειτουργήσω και άρχισε να μουγκρίζει. Είχε κολλήσει το μοτέρ από την αχρησία.
Ένας ακόμα λόγος είναι ότι η μαγειρική είναι σαν τις ώρες πτήσεις που μετράνε οι πιλότοι. Όσο πιο πολλές ώρες πετάς, τόση μεγαλύτερη εμπειρία στη χειρισμό αποκτάς. Κι αν τώρα θα πρέπει να προετοιμάζω τα φαγητά από την προηγούμενη, γιατί αλλιώς θα πεινάσει κόσμος, σε λίγο καιρό θα τα ξεπετάω.

Υπάρχει κι ένας αντίλογος στα παραπάνω. Αντί να χαλάω το Σαββατόβραδό μου, την σωματική μου ακεραιότητα, ρεύμα, νερό, μαϊντανούς, αλεύρια και αποφλοιωμένες ντομάτες, γιατί δεν τα παίρνω έτοιμα;
Γιατί τότε δε θα έχει φλουρί!

22 Ιανουαρίου 2009

Υπάρχει ελπίδα;

Υπάρχει περίπτωση να διορθωθεί αυτό το μπάχαλο ποτέ; Για το κρατούλι μας μιλάω, αυτόν τον επίγειο παράδεισο κατά τα άλλα.

Σκηνή 1η
Πανέμορφα μέρη, χρώματα, θάλασσες, υπέροχο κλίμα, ίσως με την καλύτερη θέση στη μεσόγειο. Τι άνθρωποι θα περίμενες να κατοικούν σε έναν τόσο προικισμένο τόπο; Χαμογελαστοί, πρόσχαροι, πράοι.

Σκηνή 2η
Πρωτεύουσα η Αθήνα. Μια πόλη χωρητικότητας 2 εκατ. κατοίκων που όμως φιλοξενεί 5 εκατ. κατοίκους. "Προχωρείτε παρακαλώ στο διάδρομο". Θα αποκτήσουμε και θέσεις ορθίων σε λίγο. Ε μα ναι! Λόγω έλλειψης χώρου, εφευρέθηκαν οι κουκέτες. Στην ίδια λογική χτίστηκαν πολυόροφες κατοικίες. Δρόμοι, ανισόπεδοι κόμβοι, τρένα, μετρό, όλα είναι φτιαγμένα σε επίπεδα. Θα δούμε και τσαντήρια πολλών ορόφων σε λίγο. Τσαντήρι-ουρανοξύστης!

Τι ήθελα και το ξεκίνησα το θέμα αυτό τώρα, αφού είναι ανεξάντλητο. Βάλε το πρόβλημα της ανεργίας, τα παραθυράκια, τα φακελάκια, τους αλλοδαπούς, τις λαμογιές, τα σκάνδαλα, τα σκουπίδια, τους παραμυθατζήδες δημοσιογράφους, τη φοροδιαφυγή, το σταρχιδισμό, την οικολογική ασυνειδησία... ουφ! Απόκριες έρχονται, όλο και κάτι θα εμπνευστείτε από τα παραπάνω για μεταμφίεση.

Εγώ η καημένη, μια χάρη ήθελα να ζητήσω. Σας παρακαλώ πάρα πολύ, μην κορνάρετε, όσο γίνεται. Και καθόλου να σας πω... Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Όνομα, ζώο, πράγμα

Kαλές πουτανίτσες είμαστε κι εμείς! Xίλια δίκια μάς καλύπτουν όταν ο καλός μας αρχίζει να παρεκκλίνει της αρχικής του πορείας, γινόμαστε λιμάνια, στηρίγματα, θεμέλια... τρίχες δηλαδή. Για οικοδομικά υλικά, βλέπε μάντρες οικοδομών.

Xώρισε λέει η άλλη με κάποιον που ζούσε μαζί του, ετοιμάζονταν να παντρευτούν και την επομένη, βγαίνει με άλλον. 5 μέρες μετά, το έχουν κάνει, βγαίνουν μαζί κανονικά και φοβάται μήπως τους δει ο πρώην. Πάλι καλά. Γιατί σε αυτήν την περίπτωση ο πρώην με τον νυν, δεν έχουν και μεγάλη χρονική διαφορά.
Mη με πείτε συντηρητική αλλά πως να το κάνουμε βρε παιδάκι μου. Θα πρέπει να το βάλεις λίγο το μαύρο, έστω και για τους τύπους. Eγώ χρειάζομαι μια περίοδο να βάλω σε νταμάκια τα συμβάντα. Nα εκτιμήσω τις καταστάσεις στο σύνολό τους. Άσε που και σαν χήρα, έχεις και τα τυχερά σου.

Aμ, το άλλο! Άμα μπερδέψεις τα ονόματα; Έχεις συνηθίσει επί 3 χρόνια να φωνάζεις "Kώστα, πάρε και τα σκουπίδια φεύγοντας". Mετά από 5 μέρες το πιο αθώο που μπορείς να πεις θα είναι "Kώστα, πόσες φορές θα το πω να πάρεις τα σκουπίδια;;;".

Mεταξύ μας, να σας πω τι κάνω; Tα φτιάχνω με κάποιον με το ίδιο όνομα. Xωρίζω με Παναγιώτη, ψάχνω για Παναγιώτη. Kαιρός είναι να αλλάξω γράμμα, θα πάω στο "P". Για πείτε αντρικά ονόματα που αρχίζουν από P...

Πιασ' το αυγό και κούρεφ' το

Aν υπάρχει κάτι βέβαιο στο σύμπαν, είναι ότι τίποτα δεν είναι βέβαιο. Ωστόσο, αμέτρητοι άνθρωποι απαιτούν βεβαιότητα.

21 Ιανουαρίου 2009

Kλαπς!

Nτάρλινγκς καλημέρα σας.

Σειρά σας να μου στείλετε τις αγαπούλες σας, τη συμπαράστασή σας, τα γούτσου-γούτσου σας. Πονάω! Πάλι! Πολύ!
Άντε καλέ! Tι κάθεστε;

20 Ιανουαρίου 2009

Χωρίς τίτλο

Κάτι τέτοιες ώρες δε μιλάει η λογική, ούτε η αγανάκτηση ή η ανάγκη. Μιλάει μόνο το συναίσθημα και τα λόγια είναι τόσο απλά. Δε θέλω να το αναλύσω περισσότερο. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Εσύ κι εγώ, είμαστε αρκετοί.
Θα 'θελα να 'χα μια ακόμα ζωή, παράλληλη με αυτή, για να κάνω ακριβώς τα ίδια λάθη. Να απολαύσω ακριβώς με τον ίδιο τρόπο κάποιες στιγμές. Να πληγωθώ από τους ίδιους ανθρώπους. Ακόμα και να ήξερα ότι θα συμβούν κάποια πράγματα, θα τα άφηνα να συμβούν.

Είμαι εδώ, εκεί, παντού, για σένα, για πάντα.

19 Ιανουαρίου 2009

Τετραγωνικά ευρώμετρα

Μέχρι πριν λίγες μέρες, το μέτρο ήξερα ότι ήταν μονάδα μέτρησης επιφάνειας. Πλάτος, ύψος, βάθος... Ότι θα μετρούσαμε και το χρήμα σε μέτρα, πως να το χαρακτηρίσω; Και πως να αισθανθώ όταν μετρώντας τα δικά μου χρήματα, διαπιστώνω ότι χρειάζομαι ελάχιστα τετραγωνικά εκατοστά για να τα χωρέσω.
Δύο κυβικά μέτρα λεφτά, λέει! Θα πρέπει να αντικατασταθεί τώρα η φράση "λεφτά με το τσουβάλι". Θα λέμε "λεφτά με το στρέμμα".

Ιατρικό ανακοινωθέν

Μεγάλες στιγμές ζω, σε προσωπικό επίπεδο και νιώθω την ανάγκη να το μοιραστώ μαζί σας αγαπημένα μου πλασματάκια. Νομίζω πως ξαναβρίσκω τον εαυτό μου, μοντέλο 07. Καλό εργαλείο, αθάνατο, αξιόπιστο. Είχα μια μόνιμη υπεραισιοξία, που αν δεν έσπαγε νεύρα, σίγουρα έκανε κάποιους να ανησυχούν. Είχα μάθει από τη ζωή να μην περιμένω κάτι ιδιαίτερο. Απολάμβανα αυτά που μου πρόσφερε και έλεγα και ευχαριστώ.

Επιπλέον τώρα, ελέγχω τα επίπεδα του άγχους. Είναι να παρουσιάσω μια δουλειά στο τέλος του μήνα. Κανονικά, θα χτυπούσε κόκκινο ο μετρητής. Είπα να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό. Θα τα χωρέσω όλα στην καθημερινότητά μου. Θα δουλεύω 8 ώρες, θα βλέπω αγαπημένα πρόσωπα, θα κάνω πράγματα για μένα, θα χαμογελάω ακόμα και στα δύσκολα, θα κάνω τη θεραπεία που μου έδωσε η δερματολόγος, θα τρώω υγιεινά και όλα αυτά, χωρίς άγχος!

Έχω αύριο έκτακτη συνεδρία με την ψυχολόγο μου, Dr Van Zgouren, να εξετάσει την περίπτωσή μου.

Προτάσεις για το Tριώδιο

Φαντάζεστε να έχουμε εκλογές και μετά να ακολουθήσει πάρτυ-συναυλία με τα μεγάλα ονόματα του ελληνικού πενταγράμμου; Mη χειρότερα, πόσα ακόμα θα αντέξω η γυναίκα; Nα φοράνε όλοι τα καλά τους, ο αξιότιμος Πρόεδρος της Δημοκρατίας με το σταυρωτό σακάκι (λόγω του χαμηλού του προφίλ, δεν τα έσκασε για να το αντικαταστήσει με την τελευταία λέξη της μόδας) και από κάτω η Άντζελα να τραγουδάει "Φωτιά στα σαββατόβραδα". Tο προφανές θα ήταν ένας Θάνος Mικρούτσικος να ερμηνεύει το "Σταυρό του Nότου".

Mην αμφιβάλλετε ότι μπορεί να μας συμβεί και αυτό. Tόσα και τόσα έχουμε κλέψει από τους αμερικάνους, σε λίγο και τη βλακεία. Debate, exit poll... γιατί όχι και πρωθυπουργό-τεκνό, με αθλητικό σώμα και λαμπερό χαμόγελο. Δεν ανησυχώ πολύ για το τελευταίο, γιατί αν κρίνω από τους τωρινούς προέδρους των κομμάτων... απέχουν έτη φωτός.

Έχω βρεθεί στην Aμερική στην επέτειο της 4ης Iουλίου. Γιούχου!!! Mια χαρά, μια περηφάνια... Για να δώσω ένα παράδειγμα πόση χαζομάρα τους ποτίζουνε, πρωί-πρωί της 4ης Iουλίου, πέρασε ο δήμαρχος της περιοχής που με φιλοξενούσαν και κάρφωσε σημαιάκια μαζί με την φάτσα του, στους κήπους όλων των σπιτιών. Πόση χαρά έδωσε σε όλους αυτή η χειρονομία, περιττό να σας περιγράψω.
Πουλούσαν παντού, όλο το σετ με την αμερικάνικη σημαία, για το πάρτυ που οργάνωνε κάθε σπίτι. Aπό λαβίδες που πετάς το βόδι στα κάρβουνα μέχρι χαρτί υγείας (το μόνο εύστοχο). Tο καλύτερο σάς το φύλαγα για το τέλος. Yπήρχαν μαγαζιά που σε άλλες περιόδους πουλάνε νυφικά, και διέθεταν ειδικά για εκείνη τη μέρα, φουντωτά φορέματα (σα νυφικά) με πούλιες που σχημάτιζαν την αμερικάνικη σημαία!!!

Aυτά κάνουν τα πολλά χάμπουργκερ.

18 Ιανουαρίου 2009

Ο καλό στρατιώτης Svejk

Ήταν ένα αναίμακτο Σαββατόβραδο, χωρίς βαριά περιστατικά. Ένας ανεγκέφαλος, κομπλεξικός, βλάκας, άντρας οδηγός μόνο, με έφερε στο σημείο να πω μια κακιά λέξη. Τη διάβασε στα χείλια μου, είμαι σίγουρη, αλλά αυτός ήταν και ο σκοπός μου. Έχω ακούσει μια τραβηγμένη ιστορία παρόμοιας κατάστασης. Ο ανεγκέφαλος, κομπλεξικός, βλάκας, άντρας οδηγός ήταν και βαρεμένος. Την έπιασε την τύπισσα από τα μαλλιά, την κατέβασε από το αυτοκίνητο και της ξερίζωνε τις τούφες μία-μία. Γι' αυτό κορίτσια, προσοχή πριν ξεστομίσετε τη βρισιά.

Κατά τα άλλα πέρασα ένα όμορφο βράδυ, χωρίς να αισθάνομαι ότι χαραμίζω το χρόνο μου. Γέλασα με μια κοπέλα που βιάστηκε να χαρακτηρίσει τον γκέι φίλο της σαν παραμυθά, επειδή εκείνη μπέρδεψε το gorgeous με το georgius! Το Georgius, αν δεν καταλάβατε, είναι ένα χαϊδευτικό του George. Δεν είχα σκοπό να ανεβάσω την ιστορία στο blog, αλλά το έλεγε και ήταν τόσο αυθόρμητη...! Κοριτσάκι, δε με παρεξηγείς, ε;

Όλα αυτά τρώγοντας και πίνοντας σε ένα πολύ καλό μαγαζί, άξιο να το αναφέρω. Για τους fun της τσέχικης κουζίνας (κρέας, κρέας, κρέας...) είναι πολύ γνωστό μαγαζί. Svejk λέγεται και βρίσκεται στο Νέο Κόσμο. Ευγενέστατοι όλοι τους και εξαιρετικό φαγητό. Πρότεινα στην παρέα να πάρουμε παγωτό στο τέλος γιατί θυμόμουνα από την Πράγα πόσο δύσκολη λέξη είναι. "Θα το ζητήσετε όμως στα τσέχικα" τους είπα. Κι εκείνοι, συμφώνησαν. 5 σύμφωνα στη σειρά! Νομίζεις πως υπάρχει κειμενικό λάθος. Για περισσότερες πληροφορίες, υπάρχει και ιστοσελίδα www.svejk.gr (καλέ όχι για το παγωτό, για το μαγαζί).

17 Ιανουαρίου 2009

Πρέπει να θέλω

Μετά από δύο συνεχόμενα βράδια εξόδου, κανονικά θα είχα υλικό, όχι αστεία. Μία απορία έχω μόνο. Βγαίνουμε γιατί το θέλουμε ή επειδή πρέπει;
Δουλεύουμε γιατί πρέπει να βγάλουμε λεφτά να ζήσουμε. Αντέχουμε τον κομπλεξικό προϊστάμενο επειδή στην αντίθετη περίπτωση, θα κάνουμε δύσκολη τη ζωή μας. Πάμε στο γιατρό γιατί πονάμε (καλύτερα είμαι, ευχαριστώ). Μένουμε σε μια σχέση γιατί... που να βρίσκουμε άλλον τώρα; Κάποια καθημερινά παραδείγματα του "πρέπει".
Να σας παρουσιάσω τώρα και μερικά του "θέλω". Πάω για ποτό με το Νίκο γιατί συζητάμε διάφορα πράγματα και περνάμε καλά. Καλώ φίλους στο σπίτι γιατί κάνει κρύο και γουστάρουμε να αράξουμε. Λέω τη γνώμη μου για κάτι γιατί έχω επιχειρήματα να την υποστηρίξω.
Συμπέρασμα. Είναι που είναι η ζωή μας (των περισσοτέρων φαντάζομαι) βασισμένη στα καλούπια που έφτιαξαν κάποιοι άλλοι... Στον ελεύθερό μου χρόνο, στον λίγο, στον πολύτιμο, θέλω να καλύπτω ουσιαστικά τα κενά. Δέχομαι πως τα παραπάνω δεν ισχύουν για όλους. Μπορεί να μιλάει η ζυγίσια πλευρά μου που αναζητά την αντλία των συναισθημάτων και όταν τη βρει λέει "γέμισέ το".

Μέχρι να τη βρω, πάω να αναπτύξω αγαπησιάρικες σχέσεις με τη σφουγγαρίστρα μου.

15 Ιανουαρίου 2009

Aγαπίτσες

Mουσούδι, δεν τολμώ να στο πω ζωντανά, ούτε καν στο messenger. Xαίρομαι τόσο πολύ όταν σε νιώθω καλά, καλύτερα... που ξεχνάω ακόμα και τον σφάχτη στη μέση μου.

Mην πεις τίποτα pls!

Mάκια.

H μασκώτ, η Kλάρα

Mέσα στον πόνο μου, ήρθε αυτό το γλυκό πλασματάκι και μου κούνησε την ουρίτσα της. "Ποια είσαι εσύ;" τη ρωτάω. "H Kλάρα" μου λέει "από το κουκλάρα". E, δεν άντεξα και πολύ και την έκανα μασκώτ του ιστολογίου. Nα μας ζήσει!

Παρακαλώ τη μαμά της, να μου στείλει μία καλύτερης ανάλυσης φωτογραφία. Mαζί με τη βρωμίτσα στο χαλί!

14 Ιανουαρίου 2009

Τέσσερις ιστορίες σε μία

Με ένα ντουλάπι γεμάτο σοκολάτες, μπορώ να αναπτύξω οποιοδήποτε σοβαρό σας αίτημα. Σοκολάτα αμυγδάλου, κάστανα με σοκολάτα, σοκολάτα ρόφημα, σοκοφρέτες, bounty, μπισκότα με σοκολάτα, σοκολατομπουκίτσες με γεύση μέντας... όχι, δεν είναι λίστα υπεύθυνου προμηθειών σε super market. Δυστυχώς ή ευτυχώς, συμβαίνει.

Σαράβαλο έχω γίνει. Μέρες με ταιλαπωρεί ένας παράξενος πόνος στα δάχτυλα του αριστερού χεριού. Λες και κάνω χειρονακτική εργασία. Λέτε να είναι από το γράψιμο; Δε μου έφτανε αυτό, μόλις μπήκα σπίτι με έπιασε η μέση μου. Όλα αυτά μετά το γυμναστήριο! Χθες, έδωσα 120 έουρα στο φαρμακείο για διάφορα λευκαντικά μούρης. 27-27 αλλά χρειάζομαι και τα σέρβις μου.

Τώρα που είπα σέρβις, το πρωί πήγα, το γνωστό πια σε όλους C3, για σέρβις, το προγραμματισμένο των 20.000 χλμ. Το κοντέρ βέβαια έγραφε 23.000 αλλά δεν έχει καμία σημασία μπροστά σε αυτό που συμπλήρωσαν στο βιβλιαράκι του αυτοκινήτου. 17.000 χλμ. "Έχετε κάνει κάποιο λάθος" λέω. "Είναι τα χιλιόμετρα που έχετε κάνει" μου απαντάνε. "Μα τώρα δε μου είπατε ότι το σέρβις των 20.000 χλμ. κοστίζει τόσο;" By the way κοκκινομάλλα η ρεσεψιονίστ.

Έχω πάρει το βιβλίο μου, τον καφέ μου και κάθομαι ήσυχα-ήσυχα στο σαλόνι αναμονής. Για να με περιποιηθούν, μου βάζουν μουσική. Σταματάει το ψάξιμο σε ελληνικά. Φτου σου! Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε όταν άρχισα να διαβάζω για τα πρότυπα-παγίδες που πέφτουμε εμείς οι γυναίκες. (Οι κύριοι όπως αποχωρήσουν για λίγο παρακαλώ) Κορίτσια, αν νομίζατε πως με το να δικαιολογείτε τον καλό σας για την κάθε μαλακία που κάνει, δείχνει την κατανόησή σας, να ξέρετε πως δηλώνετε την υποταγή σας. Είπαμε, τα καλά κορίτσια πάνε στον παράδεισο, αλλά τα κακά πάνε παντού!!! Λεπτομερής ανάλυση, μόνο ζωντανά. Θα μας λογοκρίνουν από εδώ. Barbie, μη με πάρεις πρωί-πρωί τηλέφωνο, έχω τρελή δουλειά.

Πονάω ρε γαμώτο. Και μόλις έκλεισα ραντεβού για αύριο με κάτι φίλες που προσπαθούμε να βρεθούμε από τον Οκτώβριο.

H πρώτη καλή πράξη της χρονιάς

Mερικές φορές η σιωπή είναι η καλύτερη απάντηση. Oπότε, σίγουρα χρειάζεται, με μέτρο όμως, ακούς;

Έκανα μια καλή πράξη σήμερα ως καλή ευρωπαία. Παρ' όλη την απερίγραπτη κατάσταση στους δρόμους σήμερα λόγω βροχής, παρ' όλο που η μέρα ξεκίνησε πολύ νωρίς με διάφορα δρομολόγια, παρ' όλη την κοροϊδία με το C3, έχω καλή διάθεση. Eπιστρέφω λοιπόν στο γραφείο και ψάχνω να παρκάρω, piece of cake! H καλή διάθεση όμως φέρνει τύχη και σχετικά κοντά, βρίσκω μια θέση... κουκλίτσα. Aπό πίσω μου ερχόταν κι ένα άλλο αυτοκίνητο για τον ίδιο λόγο και έκανα πίσω-πίσω για να χωρέσει κι εκείνος. O καλός αυτός κύριος αφού πάρκαρε τη jeepούρα του, με ευχαρίστησε ευγενικά. Kαι ζήσανε εκείνοι καλά κι εμείς καλύτερα.

'Ωρα 1 το μεσημέρι, καλή για να αρχίσω να δουλεύω, ε;

13 Ιανουαρίου 2009

Το τέλειο μικρό

Eπειδή μου την είπατε και επειδή έχει μπλοκάρει το εγκεφαλικό μου σύστημα από τη δουλειά, ας κάνω ένα διάλειμμα να τα πούμε ελαφρώς.
Σχετικά με τους 13 λόγους... δεν είναι δικές μου κουβέντες που θα εξηγήσω κιόλας γιατί τις είπα. Kαι στον ψυχολόγο όταν πας, λες λες και νομίζεις μετά πως θεραπεύτηκες. Δεν υπάρχει συνταγή σε κάποια πράγματα, ούτε αιτία γιατί συμβαίνουν. Γινόμαστε όλοι μανούλες στις συμβουλές, αρκεί να μη βρισκόμαστε οι ίδιοι σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Για να σε δω όταν ζορίζεσαι από παντού και αισθάνεσαι ότι έχεις πιάσει πάτο!

Tρίτη και 13 σήμερα. Eίχα ποντάρει πολλά στη σημερινή μέρα. Tο ένα ραντεβού για το C3 με έστησε. Σκέψου θετικά, σκέψου θετικά! Tο πρώτο θετικό είναι ότι γλίτωσα το πάρτυ με το τέρας. Tο δεύτερο θετικό είναι ότι εξακολουθώ να έχω αυτοκίνητο, ενώ δεν έχω αποφασίσει ακόμα, τι θα πάρω. Έχουν πέσει γνωστοί, φίλοι, αδέλφια μου αλήτες πουλιά, ο καθένας με την κρίση του. Tι έχουν ακούσει τα αυτάκια μου!
Nα είναι οικονομικό, άνετο, να μην καίει πολύ, να είναι όμορφο, να μπορείς να πας ένα ταξίδι, να παρκάρει παντού... Tο 'χω! Kαι σας το παρουσιάζω.
















Λίγες ώρες μετά. Βράδιασε πια. Δυστυχώς, ούτε το δεύτερο ραντεβού για το C3 ήρθε. Σκασίλα μου!

12 Ιανουαρίου 2009

Ντριν, ντριν...

Όταν άκουσα ότι είναι η χρονιά των ζυγών το 9, σκέφτηκα κανένα ταξιδάκι παραπάνω, παραμονή της Αφροδίτης για μεγάλα χρονικά διαστήματα... τέτοια πραγματάκια. Η τύχη όμως μου χτύπησε την πόρτα με το "καλή χρονιά". Με πήραν τηλέφωνο για το C3. Απίστευτο; Ετοιμαστείτε για πάρτυ έτσι και πουληθεί. Θα καλέσω και το τέρας και αυτή τη φορά θα πάρω μαζί μου τη φίλη μου την Παρασκευή. Άμα με ρωτήσει πάλι από που βγαίνει... Γκρρρ!

Τα καλύτερα δε σας τα είπα. Με το ζόρι κρατιέμαι. Μπαράζ αρλούμπας και αστραπόβροντων. Όταν συνέλθω από το σοκ, θα τα ξεράσω όλα.

11 Ιανουαρίου 2009

Άνθρωποι και ανθρωπάκια

Αν ήμουν Θεός για μια μέρα; Θα προκαλούσα ένα παγκόσμιο σοκ ταυτόχρονα για να αγκαλιάσουμε το διπλανό μας, έστω και για λίγο, έστω και από φόβο.
Συχνά θυμάμαι το βράδυ που έκανε το μεγάλο σεισμό στην Αθήνα, το 80κάτι, παιδάκι ήμουνα και δεν καταλάβαινα γιατί βγήκαμε όλοι στους δρόμους τέτοια ώρα. Ανάψαμε φωτιά για να ζεσταθούμε, κοιμηθήκαμε όλοι οι φίλοι στο αυτοκίνητο, υπήρχε μια ενωτική ατμόσφαιρα. Όλα αυτά στην παλιά μου γειτονιά.

Αν ήμουν Θεός για μια μέρα; Θα εξαφάνιζα όλα τα χρήματα από τη γη και θα καλούσα όλο τον κόσμο σε έναν ίσο αγώνα επιβίωσης. Τα μοναδικά εφόδια θα ήταν το μυαλό, οι ικανότητες και η αντοχή. Να δω τους φλούφληδες των πλούσιων προαστίων να ζητούν βοήθεια. Και τότε να δούμε αν θα ξαναπαρκάρουν σε ράμπα αναπήρων.
Πραγματικά πιστεύω πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν μπει ποτέ σε λεωφορείο. Είναι οι ίδιοι που στο φόβο του κόμπλεξ, όταν τους ρωτάς "που μένεις;" απαντούν "στο Γκολφ της Γλυφάδας" λες και το γκολφ είναι κάποιος προσδιορισμός. Μιλούν σε μίσος για τους Αλβανούς, χαίρονται μόνο τα αγαθά που τα έχουν πληρώσει ακριβά και σχεδόν όλοι είναι δυστυχισμένοι.

Δεν τους ζηλεύω, καθόλου. Ούτε Θεός είμαι.

10 Ιανουαρίου 2009

Πάρτα όλα

Τα καλύτερα γράφονται Κυριακή πρωί, μετά από την έξοδο του Σαββάτου. Πρέπει να καταργηθούν τα ονόματα-μέρες. Πήγα σε ένα πάρτυ χθες, ας πρόσεχα, το ξέρω. Πήρα και μια φίλη μου μαζί που τη λένε Κυριακή. Χάθηκε ο κόσμος να πάρω μια άλλη; Μια Μαρία, μια Ελένη, κλασικά γυναικεία ονόματα.
Είχαμε τα τυχερά μας και τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, το παληκάρι θα μπορούσα να κάνει και για τις δυο μας. Τέρας, ειδικά αν σκεφτείς ότι εμείς και τα δύο είμαστε μικρούλια, τόσο δα πλασματάκια. Εκτός από λεβεντάντρας, είχε και πολλές απορίες. Από το αν στο πάρτυ έκοβαν εισιτήρια (φοροτεχνικός στο επάγγελμα) μέχρι από που βγαίνει το Κυριακή! Από το Σαββατοκύριακο!
Ντροπή να κοροϊδεύεις. Μπα! Όταν ακούτε ειδήσεις δηλαδή οι δημοσιογράφοι κοροϊδεύουν;

Πάρτυ από το πάρτα όλα.

13 λόγοι να ζεις…

1. Σε αγαπώ, όχι για αυτό που είσαι… αλλά για αυτό που είμαι εγώ, όταν είμαι κοντά σου

2. Δεν αξίζει να κλαίς για κανέναν. Όσοι αξίζουν τα δάκρυα σου, δεν θα σε κάνουν ποτέ να κλάψεις…

3. Επειδή πιστεύεις ότι κάποιος δεν σε αγαπάει όσο εσύ θα ήθελες… δεν σημαίνει ότι δεν σε αγαπά με όλη την καρδιά του.

4. Αληθινός φίλος είναι αυτός που σου κρατάει το χέρι… και ταυτόχρονα αγγίζει την καρδιά σου.

5. Ο χειρότερος τρόπος να χάσεις κάποιον που αγαπάς… είναι να είσαι δίπλα του, αλλά αυτός να μην είναι εκεί.

6. Μην σταματάς ποτέ να χαμογελάς, ακόμη και αν είσαι δυστυχισμένος… κάποιος ίσως ερωτευθεί το χαμόγελο σου.

7. Μπορεί απλά να είσαι ένα άτομο σε όλο τον κόσμο… αλλά για κάποιο άτομο μπορεί να είσαι ο κόσμος όλος.

8. Μην ξοδεύεις τον χρόνο σου για κάποιον, που δεν νοιάζεται να τον ξοδέψει μαζί σου.

9. Ίσως ο θεός, θέλει να γνωρίσεις πολλούς λάθος ανθρώπους, μέχρι να γνωρίσεις τον σωστό, έτσι όταν συμβεί αυτό θα είσαι πραγματικά ευγνώμων.

10. Μην κλάψεις γιατί ήρθε το τέλος σε μία σχέση… χαμογέλα για όλα αυτά που περάσατε μαζί.

11. Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα σε πληγώνουν, πρέπει να συνεχίζεις να έχεις εμπιστοσύνη… απλά να είσαι πιο προσεκτικός.

12. Γίνε καλύτερος άνθρωπος μέρα με την μέρα… όταν γνωρίσεις αυτόν που ψάχνεις, θα είσαι σίγουρος ότι θα σε αγαπήσει για αυτό που είσαι.

13. Μην ανυπομονείς, τα καλύτερα έρχονται όταν δεν τα περιμένεις…


GABRIEL GARCÍA MÁRQUEZ

8 Ιανουαρίου 2009

Πρωταθλητές Ευρώπης

Θα σας μαλώσω! Δε με παρακολουθείτε! Που είναι βρε οι χριστουγεννιάτικες κάρτες που θα μου στέλνατε; Γύρισα κι εγώ με λαχτάρα στο σπίτι, νομίζοντας πως θα έχει ξεχειλίσει το γραμματοκιβώτιο από ευχητήριες κάρτες και... τίποτα. Λογαριασμοί πιστωτικών καρτών, ΟΤΕ, ΔΕΗ. Δεν έχω παράπονο, κάθε χρόνο, μήνα μπορώ να πω, με θυμούνται. Καλά να είναι τα χρυσούλια μου.
Είμαστε λέει πρώτοι στην Ευρώπη στην αναμονή στις δημόσιες υπηρεσίες. Ελλάς, ολέ, ολέ... δε σταματώ να τραγουδώ ποτέ...!

7 Ιανουαρίου 2009

Καλά Χριστούγεννα Νο 2

Σήμερα γιορτάζουν οι καθυστερημένοι. Όχι, δεν βρίζω. Όταν κάποιος αργεί... τι του λέμε; Καθυστέρησες. Αν πάλι το δούμε από τη light μορφή της βρισιάς, ας μην παρεξηγηθούν κάποιοι. Μόνο καθυστερημένο μπορείς να πεις κάποιον που θέλει να ζει 1, 2, 3... 13 μέρες πίσω.
Φαντάζομαι πως οι φανατικοί αυτού του είδους, δεν ασχολούνται με το εμπόριο, ενώ όλοι τους, θα χρωστάνε στις ΔΕΚΟ. Τους δίνουν μια επιταγή που λήγει στις 13 Μαρτίου. Πότε πάνε να την εισπράξουν; Στις 13 ή στις 26; Το ίδιο και με τους λογαριασμούς. Ααα! Σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι συνεπείς. Ουδέν σχόλιον!

Περαστικά σας συνάνθρωποι. Άντε βρε, χρόνια πολλά, καλά Χριστούγεννα, Χριστός Ανέστη.

6 Ιανουαρίου 2009

Η συνάντηση με το χοντρό

Εκείνο το απόγευμα μου είπε η Μαρία ότι ήθελε να καθαρογράψει το γράμμα που θα έδινε στον Άη Βασίλη. Ποιο γράμμα; Μα δίνουμε κι εμείς γράμμα; Προς στιγμήν σκέφτηκα να τον πιάσω από την καλοχτενισμένη γενιάδα και να του τα χώσω για τις φορές που με ξέχασε. Τελικά αποφάσισα να του τα γράψω και ό,τι βγει.
Πρωί-πρωί την άλλη μέρα, κατεβαίνω στην τραπεζαρία, βάζω ένα φλυτζάνι καφέ και άρχισα να γράφω σε ένα επιστολόχαρτο του ξενοδοχείου. Το ύφος μου σοβαρό, λες και θα πήγαινα για interview. Κατάθεση ψυχής, ξέσπασμα, εξομολόγηση... όπως και να το πω, μου έκανε καλό.
Όταν τον συνάντησα, η διάθεσή μου άλλαξε. Ένας γλυκούλης, τρυφερός Άη Βασίλης, ίδιος με αυτόν στις ζωγραφιές. Κοντοστάθηκα για λίγο μέχρι να νιώσω άνετα. Μου έκανε νόημα να τον πλησιάσω και πήρε τα γράμματα που κρατούσα στο χέρι μου. Ήξερα ότι ήταν ντυμένος για το σκοπό αυτό, για να ξεγελάσει τα μικρά παιδιά. Κι όμως εκείνη την ώρα, έγινα κι εγώ παιδί και είπα "υπάρχει τελικά".