Κάτι τέτοιες ώρες δε μιλάει η λογική, ούτε η αγανάκτηση ή η ανάγκη. Μιλάει μόνο το συναίσθημα και τα λόγια είναι τόσο απλά. Δε θέλω να το αναλύσω περισσότερο. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Εσύ κι εγώ, είμαστε αρκετοί.
Θα 'θελα να 'χα μια ακόμα ζωή, παράλληλη με αυτή, για να κάνω ακριβώς τα ίδια λάθη. Να απολαύσω ακριβώς με τον ίδιο τρόπο κάποιες στιγμές. Να πληγωθώ από τους ίδιους ανθρώπους. Ακόμα και να ήξερα ότι θα συμβούν κάποια πράγματα, θα τα άφηνα να συμβούν.
Είμαι εδώ, εκεί, παντού, για σένα, για πάντα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου