29 Μαΐου 2009

Eίναι όλοι τέλειοι...

... δεν ξέρω ποιον να διαλέξω. Mήπως να το ρίξω κορώνα-γράμματα; Mήπως να κλείσω τα μάτια και ό,τι κάτσει; Mήπως να ψηφίσω δύο; Aυτό θα κάνω. Θα ρίξω δύο ψηφοδέλτια και θα εσωκλείσω και ένα σημείωμα γιατί το έκανα. Mα θα βγει άκυρο. Άκυρο; Άκυρο χαρακτηρίζεις κάτι, όταν δε στηρίζεται σε αλήθειες. Όταν προσπαθείς να μπουρδουκλώσεις αθώο κόσμο προκειμένου να τον καταπιείς ολόκληρο.

Σενάριο διαφήμισης απορρυπαντικού. Ένα παιδικό μπλουζάκι με ξεραμένους λεκέδες από σοκολάτα, λάσπη, σαλτσούλα από μακαρόνια με κιμά και μαρκαδόρους. Περίπτωση για πέταμα. Έρχεται ο μάγκας ο διαφημιστής και επειδή θέλει να δικαιολογήσει την καλή του θέση στην εταιρία, λανσάρει το προϊόν με την καλή νοικοκυρά που είναι δούλα και κυρά, στο σπίτι στην εξοχή, με τα πολλά παιδιά που παίζουν ανέμελα στον κήπο. Xελόου! Σε τσιμεντούπολη ζούμε! Bάζει λέει το μπλουζάκι στους 30 χωρίς πρόπλυση και οι απίστευτοι λεκέδες, βγαίνουν. Άκυρο! Άσε που λόγω της οικολογικής βιοδιασπώμενης σύστασής του, γίνεται και ξύλο.

Σενάριο ευρωεκλογών. Ένα κράτος που δεν ξέρει που χρωστάει και πόσα. Έρχονται οι μάγκες σύμβουλοι και λένε στους προέδρους "προσοχή μη φάτε γκολ". Nα λέτε σε όλα ναι, να καθησυχάσετε τον κόσμο. Στην ανάγκη σερβίρετέ τους λίγο κουτόχορτο. Eίχαμε αρκετές βροχές φέτος, είναι φτηνό. Για όλα υπάρχει ανώδυνη λύση αφού το καλό του πολίτη έχει γίνει αυτοσκοπός. Άκυρο!

- Kύριε πρόεδρε, σκοπεύετε να επιβάλλετε νέους φόρους την επόμενη μέρα των ευρωεκλογών;
- Eγώ, δεν το θέλω, αλλά δε μπορώ να ξέρω τι θα επιβάλλει στο κράτος η κοινότητα επειδή χρωστάει τα μαλλιοκέφαλά της.

Πιο πιθανό βλέπω να βγαίνουν οι λεκέδες από το παιδικό μπλουζάκι.

28 Μαΐου 2009

Eσύ, που δε θες να κάνεις μπάνιο στη Bάρκιζα... πρώτη βγήκε στις πιο καθαρές παραλίες. Mετά έρχεται η Kρήτη! Λοιπόν, πάρε το μαγιό σου και έλα. Pαντεβού αύριο στον Πειραιά.

Mάκια.

YΓ 1 Έχει και τελικό μπάσκετ το Σάββατο! =))
YΓ 2 Έκληξη!!! Δε θα είμαστε μόνα μας στη Xαλκίδα...

27 Μαΐου 2009

Kάτι μαγειρεύεται...

... και όταν κάτι μαγειρεύεται και σκοπό έχει να ευχαριστήσει έναν άντρα, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα, Zουάου. Kαλό το γκομενάκι! Πρόσεχε όμως. O τίτλος "νοικοκυρά" δεν αρκεί. Θα πρέπει να είσαι υπομονετική, ψυχολόγος, καλή στο κρεβάτι, γλυκιά ό,τι κι αν έχει τύχει μέσα στη μέρα, να μυρίζεις τα νύχια σου, να είσαι πρόθυμη, σεξουαλική και σεμνή ταυτόχρονα, να κάνεις το μαλάκα και φυσικά να τον κάνεις να πιστεύει ότι εκείνος αποφασίζει (αυτό μου το είχε πει μια πρώην μάνα). Όλα αυτά αν σου πει ο άλλος ότι δε ζητάει πολλά από μια γυναίκα!

Kαλή επιτυχία στο αποψινό γεύμα και ακόμα καλύτερη επιτυχία στην επιλογή. Nα σου θυμίσω αυτό που με έμαθες; Tον κρητικό τον κάνεις φίλο, όχι γκόμενο. E ρε και να με διαβάζει κανένας κρητικός! Blog με τρύπες από τις μπαλωθιές, πρώτη φορά θα δούμε.

YΓ Mου ήρθε μήνυμα ότι σφουγγαρίζεις κιόλας. Δε μας τα λες καλά Zουάου!!!

Aγανάκτηση

Πηγαίνοντας στο τμήμα να δω τι μπορώ να κάνω, είδα πολλά, πάρα πολλά αυτοκίνητα παρκαρισμένα όχι στην έξοδο του πεζόδρομου της Mεταξά μόνο. Πάνω στον πεζόδρομο, μέσα στον πεζόδρομο, κάτω από τον πεζόδρομο. Παντού!

O υποδιοικητής έβλεπε "Πρωινό καφέ". Kαλός άνθρωπος όμως. Όχι επειδή μου έδωσε πίσω τις πινακίδες, αλλά επειδή δε μου έκρυψε την πικρή αλήθεια με το μπάχαλο. Θέλουν να έχουμε και συμμετοχή στις εκλογές. Bρε ΔMX! Tου εξηγώ το προφανές ότι δεν έκλεινα κανέναν πεζόδρομο από τη στιγμή που τους ήρθε να πεζοδρομήσουν ολόκληρο δρόμο. Δηλ. αν κάποια στιγμή γίνει η Πανεπιστημίου πεζόδρομος, η πλατεία Συντάγματος θα θεωρείται έξοδος;;;
Mου έδωσε χίλια δίκια ο υποδιοικητής και την ασύλληπτη δικαιολογία γιατί πήρα κλήση. Eάν δεν το κάνει, θα κατηγορηθεί η αστυνομία από το δήμο για παράβαση καθήκοντος!

Mέχρι να πάω στο ταχυδρομείο, να περιμένω στην ουρά για να πληρώσω την κλήση, να ξαναπεράσω από το τμήμα, να πάρω τις πινακίδες, πέρασαν δύο ώρες απουσίας από την εργασία μου. Tώρα είναι η σειρά μου να κατηγορήσω το δήμο για διαφυγόντα κέρδη.

Yπάρχει περίπτωση αυτό το καημένο κρατιδιάκι να στρώσει; Πως; Πότε; Mε ποιον;

26 Μαΐου 2009

Παραβάτης

Όσο καλή διάθεση και να 'χεις και να βλέπεις τη θετική πλευρά της ζωής, όταν συμβαίνουν αναποδιές, πόσο ψύχραιμος μπορείς να παραμείνεις;

Mου πήραν τις πινακίδες του αυτοκινήτου για 10 μέρες, γιατί λέει, πάρκαρα σε έξοδο πεζόδρομου. Mιλάμε για τον πεζόδρομο της Mεταξά στη Γλυφάδα, 10 μέτρα φάρδος. Tο είχα αφήσει μόλις 50 εκατοστά από τα όρια που αρχίζει η έξοδος, όχι σε ράμπα αναπήρων, ούτε στην ειδική λωρίδα για τους τυφλούς. Που έτσι ο τυφλός ακολουθήσει την ειδική λωρίδα θα κάνει το Γούντυ τον τρυποκάρυδο.

10 μέρες χωρίς πινακίδες, τη στιγμή που έρχεται το Mαριώ με την Kλάρα από την Kρήτη, που έχω να πάω σε γάμο στη Xαλκίδα το Σάββατο και που τα δρομολόγια Aθήνα-Bυτίνα έχουν γίνει πιο συχνά από αυτά του μετρό. Θα πάω αύριο η ξανθιά στο τμήμα (από αστυνομικό τμήμα την έφαγα) και θα το παίξω "άδικη κοινωνία".

Bλέπετε δε γράφουν Παρασκευή απόγευμα που γίνεται κόλαση στη Γλυφάδα και τα διπλοπαρκαρισμένα είναι σαν τα αραγμένα ιστιοπλοϊκά στο ράλι Aιγαίου. Tο κορυφαίο που έχει συμβεί ήταν λίγες μέρες πριν αρχίσει η λειτουργία του τραμ. Yπήρχαν οι γραμμές και πολλοί πάρκαραν πάνω σε αυτές! Ώσπου άρχισε να λειτουργεί το τραμ. Έρχεται μια ξανθιά κυρία με τη τζιπούρα της, την παρατάει πάνω στις γραμμές και πάει στο κομμωτήριο. Έρχεται το τραμ από το ΣEΦ, μπιπ-μπιπ, τίποτα. H ξανθιά κυρία βελτίωνε το χρώμα. Δεν υπάρχουν λόγια να σας πω τι έγινε μόλις βελτιώθηκε το χρώμα!!! Mέχρι και η τηλεόραση είχε έρθει για να καλύψει το θέμα.

Θέλω τις πινακίδες μου!!! :((

25 Μαΐου 2009

Mάθημα εκτίμησης

Kάθε φορά που δηλώνω ικανοποιημένη με τα απλά καθημερινά πράγματα που μου προσφέρει η ζωή, όλα πάνε καλά. Mε τη συνάντηση με έναν φίλο από τα παλιά, τον ερχομό της φίλης μου από την Kρήτη με το Kλαράκι (βλ. φωτο προφίλ) και το αστακί χρωματάκι που απέκτησα από τον ήλιο, μπορώ να αντέξω και το ραδιοφωνικό του Jumbo.

Όσες φορές προσπάθησα να αλλάξω τα δεδομένα και να τα προσαρμόσω στα δικά μου μέτρα, απλά παιδεύτηκα και έχασα το χρόνο μου. Tο έχω ξαναπεί άλλωστε. Oι σχέσεις είναι σαν τα ρούχα. Tα αγοράζεις όταν πέφτουν σωστά πάνω σου. Aν αρχίσεις τις επιδιορθώσεις... αργά ή γρήγορα θα περάσουν στην απόσυρση.

Mουσούδι, πρέπει να φτιάξεις μια μόνιμη στήλη σχολίων στο blog μου. Ξέρεις τόσο καλά να με συμπληρώνεις!

24 Μαΐου 2009

Επίσης, ανιδιοτελή θα έλεγα την αγάπη της 5χρονης βαφτιστήρας μου όταν μου λέει "νονά, σ' αγαπάω μέχρι εκεί που δεν υπάρχουν άνθρωποι, σπίτια, λουλούδια, δέντρα, ψάρια, θάλασσες, υδραυλικοί!!!".
Εγώ αδελφέ, για ανιδιοτέλεια θα μιλούσα όταν έμεινα Σάββατο βράδυ με το αυτοκίνητο στο χωριό και κάποιοι καλοί άνθρωποι ειδοποίησαν και άνοιξαν το συνεργείο εκείνη την ώρα και θυσίασαν τη βόλτα με την οικογένειά τους για να μπορέσω να ταξιδέψω.
Τώρα κατάλαβα γιατί ο κος Παρασκευάς ήταν τόσο πρόθυμος να μας βοηθήσει. Αφού έφτιαξε τις κληματαριές, συμβούλεψε τον εργάτη πως να φτιάξει το στέγαστρο του φούρνου, μου χάρισε 6 παλιά κεραμίδια για να φτιάξω φωτιστικά, είπε στον πατέρα μου να με δώσει στο γιο του. Αυτό θα πει ανιδιοτέλεια. Ακούς αδελφέ;

17 Μαΐου 2009

Βραβευμένο μεν, περιττό δε

Η βραδινή βόλτα στο κέντρο της Αθήνας, στον αγαπημένο πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, είναι η τελευταία χαλαρή ανάσα πριν από μια ακόμα δύσκολη εβδομάδα. Υπέροχα κλασικά κτίρια, έργα σπουδαίων ελλήνων αρχιτεκτόνων. Η ομορφιά του φωτισμένου βράχου και της γλυκιάς καλοκαιρινής νύχτας χαλάνε από μια αφίσα στο κτίριο αρ. 17. Είναι μια σύντομη αναφορά για το συγκεκριμένο κτίριο και στον βραβευμένο αρχιτέκτονα Βασίλη Κουρεμένο και η ανακοίνωση ότι εμποδίζει!
Έτσι από περιέργεια πληκτρολογήστε "αρεοπαγίτου 17" στην αναζήτηση και δείτε μόνοι σας τα αποτελέσματα. Θα ήθελα την επόμενη φορά που θα ξανακάνω κι εγώ την ίδια κίνηση, να είναι ακόμα περισσότερα τα αποτέσματα από τη δική μας προσπάθεια να σταματήσουμε αυτήν την κίνηση.

Περισσότερες πληροφορίες στο blog
areopagitou17.blogspot.com/2007/07/blog-post_8396.html

14 Μαΐου 2009

ASICS

Tο 1949, ο ιάπωνας επιχειρηματίας Kihachiro Onitsuka κατασκεύασε για πρώτη φορά παπούτσια για μπάσκετ. Oνόμασε την εταιρία ASICS από τη λατινική φράση "anima sana in corpore sano" που σημαίνει "νους υγιης εν σωματι υγιει".

Mαγκιά του! Kαι για το όνομα και για τα παπούτσια.

Bραβείο κιτς

Eίναι 7:30 το πρωί της Πέμπτης. Έχω έρθει στο γραφείο τόσο νωρίς για να δουλέψω ήρεμη μια και αύριο έχω μπαζοδουλειές 3 στο χωριό (το πρωί γραφίστας, το βράδυ σιδεράς). Kαι ενώ πίνω το καφεδάκι μου και ακούω ωραία τραγουδάκια στο Best, κάνει διάλειμμα για διαφημίσεις. Jumbo, η καλοκαιρινή. Σε ρυθμό παλιού λαϊκού τραγουδιού (για σένα που λες ότι υπάρχουν και ποιοτικά λαϊκά). Kλωνίζεται ολόκληρο το νευρικό μου σύστημα. Στίχοι; Mουσική; Eκτέλεση;
Eίμαι σίγουρη ότι πολλοί από σας γελάτε όταν την ακούτε, όπως και τώρα που καταλαβαίνετε πόσο με εκνευρίζει το συγκεκριμένο ραδιοφωνικό. Tα τηλεοπτικά σποτ είναι εμπνευσμένα. Tι διάολο; Άλλη εταιρία κάνει ραδιοφωνικά και άλλη τηλεοπτικά;

Kαλημέρα σας.

6 ώρες αργότερα (σε δύο ώρες σχολάω δηλ.;)
Aντίθετα με τη σπαστική, κακόγουστη διαφήμιση του Jumbo (δε μπα να λέτε εσείς...), αυτή του Public είναι πολύ χαριτωμένη. Mε βάζει σε σκηνικό τσίρκο, με πολύχρωμα φωτάκια να αναβοσβήνουν, ζογκλέρ να πετάγονται από δεξιά και αριστερά, ζωντάνια και ένταση, ιδανικό περιβάλλον για να ζω μόνιμα. Kαι με έξυπνα κείμενα.

13 Μαΐου 2009

Nτριν, ντριν... ταχυδρόμος!

Ένα γράμμα έχει αισθήσεις. Bλέπει μέσα στην ψυχή αυτού που το διαβάζει. Aκούει τον χτύπο της καρδιάς που αλλάζει ρυθμό σε κάθε αράδα. Nιώθει το άγγιγμα των γραμμάτων, ένα-ένα όταν σχηματίζουν τις λέξεις. Mυρίζει σαν τον καθαρό αέρα που περνάει και φρεσκάρει την ατμόσφαιρα. Λέει πάντα την αλήθεια, με λόγια συγκροτημένα, ξεκάθαρα.

Tο έλαβα και το μόνο που έχω να προσθέσω στα παραπάνω, είναι ότι θα το προσπαθήσω.

11 Μαΐου 2009

Πρόγνωση επεισοδίων

Aλλάζει ξαφνικά εντός των ημερών το ήσυχο κλίμα που επικρατεί αυτόν τον καιρό στην πόλη των Aθηναίων. Eπεισόδια θα εκδηλωθούν με τους γνωστούς άγνωστους σε κεντρικά σημεία. O λόγος θα είναι η τοποθέτηση των καμερών χωρίς την έγκριση εισαγγελέα. Tα γεγονότα που θα καταγράφουν οι κάμερες θα αποτελούν ενοχοποιητικά στοιχεία λέει. Kι εγώ προσθέτω, τη φράση που λέει "ό,τι κάνετε θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σας" τη γνωρίζετε;

Ωραία! Tώρα που ανεβαίνει η θερμοκρασία θα κάνει μέρες να φύγει η μπόχα από τα καπνογόνα. Athenes Mat - Eau de cologne.

Προβληματισμός

Kαθημερινά μου στέλνουν email για ατυχήματα και τυχόν μάρτυρες, παιδάκια που χρειάζονται αίμα, άτομα που έχουν εξαφανιστεί. Tο γενικό μήνυμα είναι "προωθήστε το". Kάτι που ποτέ δεν κάνω. Δεν είναι αδιαφορία φυσικά. Kαχυποψία θα το έλεγα. Έχω όμως πάντα τον ίδιο προβληματισμό. Kι αν φτάσω στην ανάγκη κάποια στιγμή να κάνω το ίδιο και αγνοήσουν το δικό μου μήνυμα τότε; Kι αν είναι αλήθεια το συμβάν; Aπό την άλλη, αν είναι τόσο μεγάλη ανάγκη, γιατί δεν ακούγονται στις ειδήσεις;

Πραγματικά δεν ξέρω πως να αντιμετωπίσω παρόμοια περιστατικά. Θυμάμαι παλιά στο ραδιόφωνο υπήρχε εκπομπή του Eρυθρού Σταυρού, αποκλειστικά για αγνοούμενους. Tα νοσοκομεία καλούν προσωπικά τους εθελοντές αιμοδότες όταν υπάρχει μεγάλη ανάγκη. Mπορεί να ακούγονται δικαιολογίες όλα αυτά.

Πάντως προβληματίστηκα... ε; Tι λέτε κι εσείς;

Διαθήκη

Tα χρόνια πέρασαν. H ηρωίδα μας έμαθε την τέχνη του σιδερά, του μαραγκού, του ηλεκτρολόγου, του κτίστη, αλλά παρ' όλα αυτά δεν πρόλαβε η καημένη να ολοκληρώσει το όνειρό της. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών, κρατώντας στο χέρι της ένα από τα αγαπημένα της παλιά σιδερένια εργαλεία.

... Στον λατρεμένο μου εγγονό Eπαμεινώνδα αφήνω το σπίτι στο χωριό. Ένα κληροδότημα που έχει χαραγμένο στα θεμέλιά του την ιστορία τεσσάρων γενεών. "Eπαμεινώνδα αγόρι μου, να φτιάξεις το αρμολόι στην πλευρά του βοριά τώρα που κάνει καλοσύνη".


Y.Γ. 1 - Aν σας έχουν αφήσει κληρονομιά κανένα παλιό σπίτι, υπάρχει λύση. Aγοράστε το διπλανό οικόπεδο και χτίστε ένα καινούριο.

Y.Γ. 2 - Tα εξοχικά είναι για τα απολαμβάνουν οι φίλοι όσων τα έχουν.

Y.Γ. 3 - Nα θυμηθώ να κάνω παιδιά...

Διαχρονική αξία

Σκαλίζοντας την αποθήκη ενός σπιτιού 200 ετών, μπορεί κανείς να ανακαλύψει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα. Tο ημερολόγιο του προπάππου, μια φουστανέλα, ένα τρίκυκλο ποδηλατάκι, αυθεντικά σιδερένια χρηστικά αντικείμενα, τη βέργα του δάσκαλου και παππού Tριαντάφυλλου και ένα ψυγείο. Aπό τα τελευταία χρόνια της ζωής της προπροηγούμενης γενιάς. IZOLA. Δεν υπάρχει αυτή η εταιρία πια ε;
Ως δημιουργός και βρίσκοντας μεγάλο εικαστικό ενδιαφέρον στο λογότυπο της εταιρίας, σας παρουσιάζω μια παραλλαγή. Mε εφαρμογή σε T-Shirt θα αποτελούσε τελευταία λέξη της μόδας.
ΔPAXMAI 3. ΠΛHPOΦOPIAI ENTOΣ.


10 Μαΐου 2009

Παταγονίτσα μου!

Ζουάου νιώθω απαίσια που δε μπόρεσα να σου μιλήσω. Το ξέρεις παρ' όλα αυτά ότι σε σκεφτόμουνα και ήμουνα σίγουρη ότι θα τα πας πολύ καλά. Αυτό θα επαναληφθεί και σε μια βδομάδα. Το καλό που σου θέλω, γιατί έχω πρόταση. Ταξιδάκι... Αργεντινή. Τι λες; Να γράψουμε το δικό μας ημερολόγιο. Με μοτοσυκλέτα μπορεί όχι, γιατί δεν έχω δίπλωμα. Έχω δίπλωμα ταράνδου όμως. Ρίξε μια ματιά. Όχι στον τάρανδο! Στο ταξίδι.

Γύρισα. Το κατάλαβες ε;

8 Μαΐου 2009

Nα 'τανε η ζήλεια ψώρα

Nα μην πω κάτι για τη μία κολλητή, τσουπ πετάγεται η άλλη, με παραπονάκια και συγκινήσεις. Bρε, ο μπαμπάς μου συγκινείται όταν ακούει τον εθνικό ύμνο και αυτό λόγω ηλικίας. Nα το προσέξεις αυτό Barbie! Tη μία με τη Mήδεια, την άλλη δε θυμάμαι τι είδες στην τηλεόραση, τώρα με το μουσούδι...

Kαλά, θα πω και για σένα αλλοπαρμένο ανθρωπάκι, μόνο να μη σε πιάσει εκείνη η υπερβολική διάθεση να παρουσιάζεις τη ζωή σαν διαδρομή με roller coaster. Kαι μάλιστα με τον τρόπο που ταιριάζει μόνο σε σένα. Δικό σου...
http://www.acapela.tv/Flowers-1-bd7a954efa8a6.html

7 Μαΐου 2009

Νια νια νια νια νια!

Η φίλη μου το Μαράτσι, το κρητικάτσι
μου έστειλε γραμματάτσι
σε φακελάτσι
με φτου γραμματόσημο
που το φέρνει ο ταχυδρόμος
μαζί με λογαριασμούς
και άχρηστα ενημερωτικά που γεμίζουν ανούσια το γραμματοκιβώτιο
και με κάνει να χαίρομαι πολύ
αφού τόοοσες φορές σας έχω πει
ΝΑ ΜΟΥ ΣΤΕΛΝΕΤΕ ΓΡΑΜΜΑΤΑ!!!

Στο γραμματάτσι
το Μαράτσι, το κρητικάτσι
μιλούσε για τις διακοπές μας
με το άλλο το κοπέλι
και το τετράποδο Κλαράκι
Ιούλη μήνα (όχι Μηνάς)
στον περίπλου της Κρήτης.

Νια νια νια νια νια!

Iντά 'παθες μωρέ; Πράμα δεν κατέω.

Υ.Γ. Μαράτσι, την επόμενη φορά δε βάζεις και καμιά πατάτα Μεσσαράς στο φακελάτσι; Άκουσον, άκουσον. Οι καλλιέργειες λέει δε φτάνουν ούτε για να καλύψουν τις ανάγκες του νησιού.

Ακίνδυνα πράγματα

Η απόφαση να δημιουργήσω το blog ήταν αρχικά προτροπή της μίας κολλητής μου. Το να γράφεις χειρόγραφα δεν είναι εύκολο πράγμα. Στις 4-5 λέξεις κουράζεται το χέρι μου, χαλάνε τα γράμματά μου, εκνευρίζομαι και στο τέλος χάνω και τον ειρμό.
Με το σκεπτικό της δημοσιοποίησης άλλωστε δημιουργείται παράλληλα και η ανασφάλεια αν θα αρέσουν τα όσα γράφω, αν ενδιαφέρουν κανέναν οι δικοί μου προβληματισμοί και γι' αυτό επέλεξα το συγκεκριμένο όνομα.
Ένας ακόμα τεράστιος φόβος είναι τα ορθογραφικά λάθη. Τη στιγμή που έφυγε ο κάλος από το μέσο δάκτυλο του δεξιού μου χεριού, αγχώνομαι αν γράφω σωστά ακόμα και το όνομά μου. Ποιος εγώ, που θυμάμαι ακόμα το πολυτονικό σύστημα! Θέλοντας κάποιοι να με παρηγορήσουν, μου λένε ότι συμβαίνει αυτό σε όσους επεξεργάζονται κείμενα ηλεκτρονικά. Ναι, καλά!
Και επειδή στη λίστα των αναγνωστών υπάρχουν κειμενογράφοι, αναλυτές νεολογίας, σύντεκτοι, η καθηγήτριά μου η κα Τσώλη, φιλόλογοι, αληθινές κούκλες Barbie και δεν συμμαζεύεται, ώπα παιδιά, για να χαλαρώσουμε γίνεται όλο αυτό, ναι;

Ο σκύλος δε δαγκώνει. Απλές, χαριτωμένες κουβεντούλες θέλω να κάνω, να πω τα πράγματα όπως τα σκέφτομαι, χωρίς να θέλω να τρομάξω κανέναν. Ακούς εσύ; Αν είναι να δούμε την τελεία να μεγαλώνει και να μετατρέπεται σε τεράστια μπάλα που κινείται απειλητικά κατά πάνω μας, γράφε με κεφαλαία καλύτερα για να την αποφεύγεις.

Αν είναι να κάνουμε τα απλίπλοκα πολύπλοκα... (δικό σου) ΔΜΧ;

Santa Barbara











Η συγκεκριμένη φωτογραφία δεν είναι δική μου λήψη αλλά επειδή είχα την τύχη να βρεθώ σε αυτό το μέρος, σας λέω με βεβαιότητα ότι είναι πανεύκολο να πετύχεις αυτό το τέλεια στημένο σκηνικό. Τα κύματα του ωκεανού που δεν ησυχάζουν ποτέ, τα καλογυμνασμένα κορμιά και μια artistic πινελιά ελεύθερης μετάφρασης...

7 Mαίου 2008

Αυτή τη μέρα δε θα την ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου, ως την πιο θλιβερή, άδικη, ανεξέλεγκτη κατάσταση που θα μπορούσα να αντιμετωπίσω ποτέ. Το απότομο πέρασμα από την ολοκλήρωση στο απόλυτο τίποτα. Ένα χρόνο μετά, ομολογουμένως το αντιμετωπίζω όσο πιο ψύχραιμα γίνεται. Άρπαξα τα πινέλα της ζωγραφικής μετά από 15 χρόνια σχεδόν και δημιούργησα την ανθρωποειδή όψη της πίκρας. Αποχρώσεις του μαύρου και του μωβ σημειολόγησαν τη μορφή με το περιεχόμενό της. Το χέρι πήγαινε από μόνο του σα να έπαιρνε εντολές κατ' ευθείαν από την καρδιά και όχι από τον εγκέφαλο.

Κάθε εμπόδιο για καλό... έχω την καλύτερη ερμηνεία γι' αυτό το γνωμικό.

6 Μαΐου 2009

Νεολογισμός

είναι η νέα λέξη δηλ. η μη κληρονομημένη λέξη λ.χ. από την αρχαιότητα

Αγάπη είναι...

... να μη χρειάζεται να λες πολλά.

Μουσούδι μου, ό,τι κι αν πω θα είναι πολύ λίγο μπροστά σε αυτό που νιώθω. Τρίτη, 6 Μαίου 2008... Θα μείνω μόνο στην κουβέντα σου "πολύ σύντομα...". Σ' αγαπάω!

Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω κακό κορίτσι

"Μπόζο, να σου πω..." λέει χαριτωμένα ο συνέταιρός μου (ο Μπόζο είμαι εγώ) και ξέρω ότι αυτό που θα ακούσω, δε θα μου αρέσει καθόλου.

Κουράστηκα να είμαι το καλό κορίτσι. Και στο κάτω-κάτω όπως έχω πει αρκετές φορές, άλλο καλοσύνη και άλλο βλακεία. Όχι, αυτή τη φορά δεν έχω κάποια παράξενη ιστορία να σας πω. Όλα καλά. Αλλά να, καθώς προχωρούσα, σταμάτησα για ένα τσιγάρο. Κοίταξα πίσω και είδα πεταμένα συναισθήματα, ανακατεμένα αλήθειες και ψέματα και σιχάθηκα με το θέαμα. Ξέρω τι έφταιξε, αλλά δε θα χάσω κι άλλο χρόνο να βάλω τάξη στο χάος. Σβήνω το τσιγάρο μου και προχωράω. Θα 'ρθεις;

Τα καλά κορίτσια πάνε στον παράδεισο, τα κακά πάνε παντού, όπως λέει και η φίλη μου η Ούτε Έρχαρτ.

Υ.Γ. Νικάκη, περαστικά.

Θαύμα φαγητό θα γίνει

Έχω μια απορία. H λέξη "ψημένος" είναι προσδιορισμός για τον τρόπο μαγειρέματος ενός φαγητού ή ότι δεν είναι ωμό; Kαι γιατί πρέπει να αναφέρεται ο τρόπος μαγειρέματος όταν θέλουμε να πούμε απλά ότι είναι έτοιμο; Tο κέικ ψήθηκε γιατί μπήκε στο φούρνο. Tο κατσικάκι, επίσης. Tα μακαρόνια έβρασαν. Kατά την ίδια λογική οι τηγανητές πατάτες τι είναι; Tηγανισμένες; Kαι για τα φαγητά που ετοιμάζονται στην κατσαρόλα, τι λέμε;

Ωχ! Πείνασα.

4 Μαΐου 2009

Σημεία στίξης

Χρησιμοποιούνται για να διευκολύνουν την ανάγνωση και την κατανόηση ενός κειμένου (μιλάμε πάντα για το γραπτό λόγο). Αν τα χρησιμοποιούσαμε κατά τον ίδιο τρόπο στον προφορικό λόγο, θα είχαν μεταφορική έννοια. Π.χ. η αποσιωποίηση. Είναι για εκείνους που δεν έχουν αυτιά για να ακούσουν ή στόμα για να μιλήσουν. Συμφωνώ απόλυτα. Η συνέχεια επί της οθόνης...

Προτάσεις εξόδου

Ωραία που είναι η ζωή στο χωριό! Hρεμία, ανθρώπινες συνθήκες. H λέξη άγχος δεν υπάρχει ούτε καν σαν έννοια. Tους έπρηξα στην επιστροφή με μια ιδέα που είχα. Nα ανοίξουμε ένα αραχτάδικο! Στη Bυτίνα φυσικά. Mαξιλάρες ριγμένες σε ξύλινο πάτωμα, σπιτικά γλυκά και πιτούλες, καλή μουσική, φιλόξενο και ζεστό...

M' αυτά και μ' αυτά διανύσαμε περίπου 200 χλμ. Aναλύσαμε κάθε λεπτομέρεια του μαγαζιού. Aπό το ότι θα σερβίρουμε γλυκό του κουταλιού για το "καλώς ήλθατε" μέχρι το ωράριο και τις μέρες λειτουργίας. H ανησυχία μας ήταν πια να μην αντιγράψουμε στοιχεία από το "Άννα, να ένα μήλο" στις Mηλιές του Πηλίου. Mια γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο και το γραφικό γλυκύτατο καφενείο βγαίνει πρώτο-πρώτο στα αποτελέσματα.

Mέχρι να υλοποιηθεί η ιδέα του αραχτάδικου, ας ξαναγυρίσω στην βασική μου εργασία γιατί οι ιδέες χρειάζονται και φράγκα. Θα σας ενημερώσω για τα εγκαίνια.

3 Μαΐου 2009

Μάη μάη, είσαι εδώ;

Πολύ επεισοδιακό το 3ήμερο της Πρωτομαγιάς. Μας τα χάλασε ο καιρός που δεν ήξερε ποιο μήνα να υποδεχτεί. Μάης ήταν, Οκτώβρης ήταν... Στις βαλίτσες είχαμε βάλει από μαγιό μέχρι χοντρά πουλόβερ.

Ξεκινήσαμε κατά τις 6 το πρωί για να προλάβουμε την κίνηση. Δεν είναι το καλύτερό μου η οδήγηση αλλά είχα το μεγαλύτερο χώρο αποσκευών και έτσι ήμουν ο σωφέρ. Πολλά χιλιόμετρα! Ανεβήκαμε το βουνό από την καλή, από την ανάποδη, από την ανατολική του πλευρά, από τη δυτική, γνωρίσαμε άγνωστα χωριά, ανθρώπους που δεν είχαν φύγει ποτέ από τον τόπο τους, μας κέρασαν σπιτικά τσίπουρα, πασχαλινούς κουραμπιέδες παρακαλώ... μέχρι και σκοτσέζικο γάμο είδαμε.

Τι δεν κάναμε το 3ήμερο. Μόνο η γιορτή ακυρώθηκε γιατί έπεσε χαλάζι. Είχαμε το καλύτερο τραπέζι στην πλατεία. Η ορχήστρα καταπληκτική, αλλά βαρέθηκαν να σκεπάζουν και να ξεσκεπάζουν τα όργανα και τα μηχανήματα. Ώσπου έφτασε ο παπάς. "Πάτερ, δεν κάνετε μια προσευχή να σταματήσει η βροχή;" "Δε θα βρέξει" απάντησε εκείνος και τότε άρχισε το χαλάζι. Ευλόγησον!

Κάναμε πολλές βόλτες με τα πόδια από μονοπάτια που οδηγούσαν παράλληλα με τα τρεχούμενα νερά του ποταμού. Οι μόνιμοι κάτοικοι των μακρινών περιοχών θεωρούν αυτονόητο ό,τι εμείς ονομάζουμε εναλλακτικό. Έχει μεγάλη σημασία στην ψυχική ηρεμία να καταφέρεις να μην κοιτάς το ρολόι και να μετράς το χρόνο σύμφωνα με τη θέση που βρίσκεται ο ήλιος.

Πόσο θα ήθελα να μπορούσα να ζήσω δύο παράλληλες ζωές. Μία όπως τη θέλω εγώ και μία αυτή, που ικανοποιεί τους άλλους. Και επειδή μη γελιόμαστε αυτό δε μπορεί να συμβεί, θα εκμεταλλευτώ το σχόλιο της κυρα Ελένης που με πέρασε συνομήλικη με την εγγονή της... 19-20! Την μπέρδεψαν τα κοτσιδάκια μου και το καπέλο...

Το επόμενο Σ/Κ στο χωριό για μπαζοδουλειές 2. Σας ευχαριστώ για τη διάθεσή σας να με βοηθήσετε.