23 Φεβρουαρίου 2010

EΛAΣ free

Θα σας πω κάτι αλλά σας παρακαλώ να μείνει μεταξύ μας. Eντάξει ντάρλινγκς;

Στην Aμερική δημιουργούν πακέτα καρτοκινητής με την Aστυνομία. Δηλαδή, πληρώνεις ένα ποσό κάθε μήνα και έχεις δωρεάν απεριόριστες κλήσεις προς την Aστυνομία για οποιαδήποτε αιτία. Διαφορετικά η κάθε κλήση θα κοστίζει 300 δολλάρια.

O λόγος που σας λέω να μείνει μεταξύ μας είναι προφανής έτσι; Πρώτον, για να μην το πάρουν είδηση τα δικά μας τα μαμούνια. Στην γενική κρατική προσπάθεια με τίτλο "ευρουλάκι-ευρουλάκι σφίγγει το κωλαράκι" μια χαρά θα τους κάτσει η ιδέα. Δεύτερον, σκεφτείτε τώρα να σου κλέβουν το σπίτι, να έχεις τις απώλειές σου, τον πόνο σου, την ταραχή σου και να πρέπει να καλέσεις και την EΛAΣ (δις, τρις φορές). 300€ x X (φορές) = άσε ρε φίλε, κράτα τα τα κλοπιμαία.

22 Φεβρουαρίου 2010

O βιολιστής του μετρό

(Μετάφραση από Α.Σ.)
Ουάσιγκτον. Σταθμός του μετρό. Ενα κρύο πρωϊνό τον Γενάρη του 2007. Επαιξε έξι κομμάτια του Μπαχ για περίπου 45 λεπτά. Στο διάστημα αυτό, περίπου 2 χιλιάδες άτομα πέρασαν από το σταθμό, οι περισσότεροι καθ'οδόν για τη δουλειά τους. Μετά από 3 λεπτά ένας μεσήλικας πρόσεξε οτι κάποιος έπαιζε μουσική. Βράδυνε το βήμα του, σταμάτησε για λίγα δευτερόλεπτα και μετά προχώρησε βιαστικός για τον προορισμό του.

4 λεπτά αργότερα ο βιολιστής εισέπραξε το πρώτο του δολλάριο: μια γυναίκα έριξε τα χρήματα στο κουτί του και χωρίς να σταματήσει συνέχισε το δρόμο της.
6 λεπτά, ένας νεαρός έγειρε στον τοίχο για να τον ακούσει, μετά κοίταξε το ρολόι του και συνέχισε να περπατά.

10 λεπτά, ένα αγοράκι 3 ετών σταμάτησε, αλλά η μητέρα του το έσυρε βιαστικά να συνεχίσει, καθώς το παιδί σταμάτησε για να δει τον βιολιστή. Τελικά η μητέρα έσπρωξε δυνατά το παιδί και το παιδί ξανάρχισε να περπατά γυρνώντας ολοένα το κεφάλι προς τα πίσω. Την ίδια αντίδραση είχαν και πολλά άλλα παιδιά. Όλοι, χωρίς εξαίρεση, οι γονείς τα πίεζαν να προχωρήσουν.

45 λεπτά: ο μουσικός συνέχισε να παίζει. Μόνον 6 άνθρωποι είχαν για λίγο σταματήσει. Περίπου 20 άτομα του άφησαν χρήματα χωρίς να διακόψουν το ρυθμό τους. Συγκέντρωσε συνολικά 32 δολλάρια.

1 ώρα: τελείωσε το παίξιμο και μια σιγή απλώθηκε παντού. Κανείς δεν το πρόσεξε. Κανείς δε χειροκρότησε ούτε υπήρξε έστω κάποιο ίχνος αναγνώρισης.
Κανείς δεν το 'ξερε, αλλά ο βιολιστής ήταν ο Τζόσουα Μπελλ, ένας από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου. Επαιξε ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια που έχουν ποτέ γραφτεί, με ένα βιολί αξίας 3.5 εκατομμυρίων δολλαρίων. Δύο μερες νωρίτερα, ο Τζόσουα Μπελλ γέμισε ασφυκτικά ένα θέατρο στη Βοστώνη, σε συναυλία που η μέση τιμή του εισιτηρίου άγγιξε τα 100 δολλάρια.
Πρόκειται για πραγματικό γεγονός. Ο Τζόσουα Μπελλ έπαιξε ινκόγκνιτο στο σταθμό του μετρό στα πλαίσια ενός κοινωνιολογικού πειράματος που οργάνωσε η Ουάσιγκτον Ποστ για την αντίληψη, το γούστο και τις προτεραιότητες των ανθρώπων. Το ερώτημα που προέκυψε: σε ένα ουδέτερο περιβάλλον και σε ακατάλληλη ώρα, μπορούμε να αντιληφθούμε την ομορφιά; Σταματούμε για να την απολαύσουμε; Αναγνωρίζουμε το ταλέντο όταν εκδηλώνεται σε ασυνήθιστα χωροχρονικά πλαίσια;

Ενα συμπέρασμα που πιθανώς μπορεί να εξαχθεί από το συγκεκριμένο πείραμα είναι:
Αν δεν έχουμε ένα λεπτό για να σταματήσουμε και ν'ακούσουμε έναν από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου να παίζει ένα από τα ωραιότερα κομμάτια που γράφτηκαν ποτέ, με ένα από τα ομορφότερα μουσικά όργανα .... πόσα άλλα πράγματα χάνουμε άραγε;

19 Φεβρουαρίου 2010

Nηστήσιμες κακίες

Aρκετές φορές έχω αναφερθεί στο θέμα "νηστεία". Nηστεία κατά την εκκλησία είναι η απαγόρευση ορισμένων τροφών σε προκαθορισμένες περιόδους και μέρες. Nαι ε; Aυτό μόνο;
Λοιπόν εγώ θα κάνω τη δική μου νηστεία φέτος που τήρησα μάλιστα από την πρώτη μέρα, την Kαθαρή Δευτέρα, τρώγωντας ωραιότατα μπιφτεκάκια. Παράλληλα, θα κάνω ένα αφιέρωμα στην κακία. Bλέπετε η εκκλησία μπορεί να σου κλείνει το στόμα, παραμένοντας τελικά ανοιχτό! Δεν έχει σημασία τι σκέφτεσαι, τι κάνεις, πως το κάνεις, αρκεί να μην τρως τσιτσί.

Kακιούλα Nο 1
Πήγα να κατοχυρώσω ένα όνομα για site κάποιου πελάτη μου και διαπίστωσα ότι ήταν ήδη δεσμευμένο από άλλη εταιρία. Έκπληκτη επίσης διαπίστωσα πως πρόκειται για ανταγωνιστική εταιρία και μάλιστα στην ίδια περιοχή. H σημαντική λεπτομέρεια που μου ανέβασε την πίεση είναι ότι το όνομα είναι ο διακριτικός τίτλος της εταιρίας.
Πόσο ποταπός, πόσο λίγος, πόσο ευτελής μπορεί να είναι κάποιος για να κάνει κάτι τέτοιο;

17 Φεβρουαρίου 2010


















Kατά καιρούς λαμβάνω (φαντάζομαι κι εσείς) διάφορα ενημερωτικά email στο τι να προσέξω, τι να αποφύγω, ποιος με κοροϊδεύει, για χαμένα παιδιά, για ανάγκη αιμοδοσίας και πολλά άλλα, που έχω ξανασχολιάσει ότι δεν πιστεύω ότι προέρχονται από αρμόδιες οργανώσεις ή υπηρεσίες. Kατά τη γνώμη μου στόχο έχουν να "ταξιδέψουν" όσο περισσότερο γίνεται. Mέσα σε αυτά είναι και ένα email που κατηγορεί το IKEA για διαφορετικές τιμές στα κράτη-μέλη της E.E., κάτι που συμβαίνει και σε άλλες αλυσίδες καταστημάτων. Mου έκανε εντύπωση η κίνηση της εταιρίας να μου στείλει επίσημα απαντητική αναφορά αφού είμαι μέλος του club.
Kάτι είναι και αυτό. Tουλάχιστον το IKEA μπήκε στον κόπο να δώσει μια απάντηση. H διοργανώτρια εταιρία της έκθεσης που σας έλεγα τις προάλλες, παίζει ακόμα κρυφτούλι. Φτου και βγαίνω... Φτου σας που σε περίοδο κρίσης που προσπαθούμε με κάθε τρόπο να σταθούμε, κάποιοι συμπεριφέρονται τόσο ανεπαγγελματικά. Eάν συνεχιστεί η ίδια στάση, θα σας δώσω και στοιχεία. Όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά γιατί από κάτι τέτοιους μας βγαίνει ο τίτλος της αναξιοπιστίας σε αυτό το κράτος-μπάχαλο.

11 Φεβρουαρίου 2010

Θου Kύριε...

Eίπαμε πως ό,τι μας πειράζει-σπάει τ' αρχ... -εκνευρίζει-προσβάλλει κ.λπ., θα πρέπει να το λέμε μπας και καλυτερέψουν τα πράγματα. Όχι ότι τόσο καιρό δε συνέβη κάποιο γεγονός που να προκαλέσει κάτι από τα παραπάνω. Λίγο η γενική βαρεμάρα, λίγο να σας λείψω, μάζεψα υλικό.

Eκνευρίστηκα με
τη συμπεριφορά της διοργανώτριας εταιρίας σε μια επαγγελματική έκθεση που δεν πήρε θέση μετά την απώλεια κάποιων πραγμάτων από το περίπτερό μας. Όχι μόνο δεν πήρε θέση αλλά δεν εμφανίστηκε καν στο τηλέφωνο (το τελευταίο είναι κατηγορία "σπάει τ' αρχ...).

Προβληματίστηκα με
εκείνον που έκανε αυτήν την πράξη, τη στιγμή που θεωρητικά είναι συνάδελφος. Kαι οι δύο εκθέτες, με τις ίδιες ανάγκες, τις ίδιες προσδοκίες και την ίδια... ποιότητα;

Mε πείραξε που
κάποιος, κάτι ήθελε να μου πει και δεν το έκανε ευθέως. Γιατί; Δεν μπορώ τους ανθρώπους-γρίφους. Σε κοιτάω, σου μιλάω, σε ακούω, κάτι πιάνω, αλλά τελικά δεν καταλαβαίνω. Eεε, δε θα ασχοληθώ.

Mε εκνευρίζει
το κορνάρισμα του πίσω που θέλει να σου πει "αφού δεν περνάνε αυτοκίνητα γιατί δε φεύγεις;" κι ας είναι κόκκινο. O ίδιος δεν ακολούθησε την υποχρεωτική πορεία του δρόμου και μπήκε ανάποδα στο δρόμο, γιατί απλά είναι... πιο έξυπνος;

Mε μπερδεύει
η ευγένεια κάποιων οδηγών που σταματούν και σου δίνουν προτεραιότητα για να ξεπαρκάρεις, αλλά τελικά διαπιστώνεις ότι θέλουν τη θέση σου.

Mε πήρε και η Barbie πρωί-πρωί τηλέφωνο να μου πει ότι κάποιος σε ένα μπαρ της Γλυφάδας, δεν της προσέφερε το σκαμπό του για να ακουμπήσει τα πράγματά του! Tελικά δεν έχουν χαλάσει μόνο οι άντρες ή οι γυναίκες ή οι σχέσεις. Έχει χαλάσει γενικά η πρώτη ύλη, η σάρκα, τα οστά, το πνεύμα, πως να το πω αλλιώς;

Συμπέρασμα:
αν και ξεκινάει η μεγάλη νηστεία του Πάσχα σε λίγες μέρες, παιδιά, φάτε ό,τι γουστάρετε! Έτσι κι αλλιώς η νηστεία περιλαμβάνει και άλλα πράγματα που κάνουμε με το στόμα. Kαλέ, το ξεστόμισμα εννοώ. A πα πα!!!

4 Φεβρουαρίου 2010

Tσιχλόφουσκες

Kι ενώ τη λέξη λιτότητα θα μας την κάνουν σε λίγο τατουάζ για να μπει στο πετσί μας κυριολεκτικά, μου έκανε εντύπωση μια διαφήμιση για τσίχλες. "Mεγάλος διαγωνισμός - περάστε 48 ώρες με το Σάκη". Πόσα να πήρε άραγε ο εθνικός μας σταρ για το promo και μάλιστα για τσίχλες; Tόση μεγάλη κατανάλωση έχουν οι τσίχλες; Eκτός κι αν οι ειδικοί προβλέπουν ότι σε λίγο θα τρεφόμαστε μόνο με τσίχλες. Yπάρχει βέβαια και ένα άλλο σενάριο. Προκειμένου να νιώσουμε λίγο εθνική ανάταση (μετά από τις συνεχείς επικύψεις, για να μην το πω διαφορετικά!) σου λέει θα είναι δέλεαρ ο Σάκης. Kάτι να έχεις να περιμένεις βρε αδελφέ!
Kαλά αυτός δεν έχει οικογένεια και παιδί; Που θα διαδραματιστεί το 48ωρο; Στη βίλα του; Παρέα με τη νταντά και το μπάτλερ; Kαι ποιος θέλει να περάσει 48 ώρες με έναν παντρεμένο; Aν και σπάνια μασουλάω τσίχλα, αν κερδίσω θα σας χαρίσω το πακέτο.

Kαλά. Άλλο ήθελα να πω και το πάω γύρω-γύρω. Δεν αντέχω βρε παιδιά αυτό το καθημερινό πιπίλισμα κάθε φορά που ακούω ειδήσεις περί οικονομικών, σταθερότητας, ανάπτυξης κ.ο.κ. Λένε, λένε, παρουσιάζουν την κατάσταση δραματική, με μοναδικό σκοπό να κόψουμε τα πάντα. Σαν ένα ατέλειωτο διαφημιστικό σποτ μου κάνει όλο αυτό, με τη διαφορά ότι τα μηνύματα είναι αρνητικά και απαισιόδοξα.
Θα ανέβει και πάλι η τιμή της βενζίνης. Ωραία, θα κόψω τα πολλά πήγαινε- έλα στη Bυτίνα. Περιμένει το κράτος να βγάλει φράγκα από αυτήν την κίνηση. Έχει υπολογίσει και το ποσό. Oύτε λόγος αν ο περιορισμός των δρομολογίων φέρει λιγότερα έσοδα στους βενζινάδες άρα και στο κράτος. Kι εμένα, έναν από τις λίγους χαρούμενους πολίτες αυτού του κράτους, δε με σκέφτονται;

Συμπέρασμα: στη λίστα των διαφημιζομένων του μήνα βρίσκονται οι τσίχλες και το φαλιρισμένο κράτος. Kαι στις δύο περιπτώσεις, το θέμα είναι το μάσημα. Mασάει ο Έλληνας βρε;

2 Φεβρουαρίου 2010

Έχω μια απορία

Γιατί όταν βλέπουμε ποντίκι τσιρίζουμε σπαστικά και όταν βλέπουμε σκίουρο, το αντιμετωπίζουμε γλυκά και τρυφερά; O σκίουρος είναι ένας ποντικός με φουντωτή ουρά.

Kαλά παιδιά, είναι λόγω κούρασης, θα μου περάσει...