24 Ιανουαρίου 2009

Πάρ' τα έτοιμα

Είπα να κάνω την καλή νοικοκυρά και μαγείρισσα Σαββατιάτικο και έχει κυρηχθεί εμφύλιος στην κουζίνα. Έφαγα 3,5 ώρες από τη ζωή μου για να προετοιμάσω 2 φαγητά και να φτιάξω ένα μάλλον αποτυχημένο κέικ. Έχει και φλουρί! Μου έφυγε κατά λάθος ένα κομμάτι από τσόφλι αβγού.

Ποιος ο λόγος να μου πείτε; Λόγοι πάντα υπάρχουν, τους βρίσκεις, τους προκαλείς.
Πρώτος και κύριος γιατί απλά μου αρέσει να κάνω τραπέζια σε φίλους. Μετά το μαγείρεμα όμως, μπορεί να αναλαμβάνει το επόμενο συνεργείο και ως δια μαγείας, να καθαρίζουν οι πάγκοι, οι κατσαρόλες και τα πλακάκια!;
Δεύτερος λόγος είναι ότι θέλω να τσεκάρω ότι λειτουργούν οι συσκευές. Πέρσι και ενώ είχα μήνες να βάλω πλυντήριο πιάτων, πάω να το λειτουργήσω και άρχισε να μουγκρίζει. Είχε κολλήσει το μοτέρ από την αχρησία.
Ένας ακόμα λόγος είναι ότι η μαγειρική είναι σαν τις ώρες πτήσεις που μετράνε οι πιλότοι. Όσο πιο πολλές ώρες πετάς, τόση μεγαλύτερη εμπειρία στη χειρισμό αποκτάς. Κι αν τώρα θα πρέπει να προετοιμάζω τα φαγητά από την προηγούμενη, γιατί αλλιώς θα πεινάσει κόσμος, σε λίγο καιρό θα τα ξεπετάω.

Υπάρχει κι ένας αντίλογος στα παραπάνω. Αντί να χαλάω το Σαββατόβραδό μου, την σωματική μου ακεραιότητα, ρεύμα, νερό, μαϊντανούς, αλεύρια και αποφλοιωμένες ντομάτες, γιατί δεν τα παίρνω έτοιμα;
Γιατί τότε δε θα έχει φλουρί!

Δεν υπάρχουν σχόλια: