25 Ιανουαρίου 2009

Ερώτηση

Άξιζε η στέρηση εξόδου του Σαββάτου και η πολύωρη δραστηριότητα-μάχη-πειραματισμός στην κουζίνα. Όλα ήταν πεντανόστιμα και δεν το λέω εγώ, οι καλεσμένοι. Ειδικά το κουνέλι με σάλτσα μουστάρδας... γαμ...το! Αν έκανα το φαγητό αυτό σε πεθερά, θα ήμουνα πολύτεκνη τώρα.

Το φαγοπότι κράτησε 8 ώρες. Όταν έχεις καλή παρέα, δεν το καταλαβαίνεις. Άρχισα τα κρασάκια από τις 11.30 το πρωί, όταν μπήκα στη διαδικασία ολοκλήρωσης των εδεσμάτων. Μάλλον γι' αυτό πέτυχε το κουνέλι. Με ρώτησε μια κοπέλα "πως μπορείς να πίνεις και να μαγειρεύεις;". Μα, δε γίνεται αλλιώς. Το απολαμβάνω, είναι εκτόνωση.

Βρε ΔΜΧ θα μου πείτε εσύ και οι ανούσιες ιστορίες σου; Με όλο σας το δίκιο. Έχω όμως απίστευτη υπερένταση, πονοκέφαλο (ούτε ξέρω τι ήπια) και μια σκέψη στην οποία θέλω να καταλήξω και το πάω σιγά-σιγά. Αν σας παρουσιαζόταν ένας βάτραχος, θα τον φιλούσατε;

Δεν υπάρχουν σχόλια: