14 Ιανουαρίου 2009

Τέσσερις ιστορίες σε μία

Με ένα ντουλάπι γεμάτο σοκολάτες, μπορώ να αναπτύξω οποιοδήποτε σοβαρό σας αίτημα. Σοκολάτα αμυγδάλου, κάστανα με σοκολάτα, σοκολάτα ρόφημα, σοκοφρέτες, bounty, μπισκότα με σοκολάτα, σοκολατομπουκίτσες με γεύση μέντας... όχι, δεν είναι λίστα υπεύθυνου προμηθειών σε super market. Δυστυχώς ή ευτυχώς, συμβαίνει.

Σαράβαλο έχω γίνει. Μέρες με ταιλαπωρεί ένας παράξενος πόνος στα δάχτυλα του αριστερού χεριού. Λες και κάνω χειρονακτική εργασία. Λέτε να είναι από το γράψιμο; Δε μου έφτανε αυτό, μόλις μπήκα σπίτι με έπιασε η μέση μου. Όλα αυτά μετά το γυμναστήριο! Χθες, έδωσα 120 έουρα στο φαρμακείο για διάφορα λευκαντικά μούρης. 27-27 αλλά χρειάζομαι και τα σέρβις μου.

Τώρα που είπα σέρβις, το πρωί πήγα, το γνωστό πια σε όλους C3, για σέρβις, το προγραμματισμένο των 20.000 χλμ. Το κοντέρ βέβαια έγραφε 23.000 αλλά δεν έχει καμία σημασία μπροστά σε αυτό που συμπλήρωσαν στο βιβλιαράκι του αυτοκινήτου. 17.000 χλμ. "Έχετε κάνει κάποιο λάθος" λέω. "Είναι τα χιλιόμετρα που έχετε κάνει" μου απαντάνε. "Μα τώρα δε μου είπατε ότι το σέρβις των 20.000 χλμ. κοστίζει τόσο;" By the way κοκκινομάλλα η ρεσεψιονίστ.

Έχω πάρει το βιβλίο μου, τον καφέ μου και κάθομαι ήσυχα-ήσυχα στο σαλόνι αναμονής. Για να με περιποιηθούν, μου βάζουν μουσική. Σταματάει το ψάξιμο σε ελληνικά. Φτου σου! Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε όταν άρχισα να διαβάζω για τα πρότυπα-παγίδες που πέφτουμε εμείς οι γυναίκες. (Οι κύριοι όπως αποχωρήσουν για λίγο παρακαλώ) Κορίτσια, αν νομίζατε πως με το να δικαιολογείτε τον καλό σας για την κάθε μαλακία που κάνει, δείχνει την κατανόησή σας, να ξέρετε πως δηλώνετε την υποταγή σας. Είπαμε, τα καλά κορίτσια πάνε στον παράδεισο, αλλά τα κακά πάνε παντού!!! Λεπτομερής ανάλυση, μόνο ζωντανά. Θα μας λογοκρίνουν από εδώ. Barbie, μη με πάρεις πρωί-πρωί τηλέφωνο, έχω τρελή δουλειά.

Πονάω ρε γαμώτο. Και μόλις έκλεισα ραντεβού για αύριο με κάτι φίλες που προσπαθούμε να βρεθούμε από τον Οκτώβριο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: