30 Δεκεμβρίου 2009

Βυτινιώτες και Βυτινιώτισσες

Με ένα κάψιμο στο ένα χέρι από το ψήσιμο της πίτας, ένα χτύπημα στο άλλο από την επισκευή των καρεκλών, πιασμένες πλάτες, δύο κατακόκκινα μαγουλάκια και μια απόλυτη ηρεμία, συνεχίζω τις διακοπές-ζωή στο χωριό. Σας έχω κουράσει με τις ιστορίες της δικής μου Χάιντυ; Αν σας έχω κουράσει, να μου το πείτε να σταματήσω.
Έπρεπε να με βλέπατε στο άνοιγμα του φύλλου. Τα πιτάκια ήταν στο μέγεθος ενός μικρού πιάτου και ο πλάστης σε μέγεθος λες και θα άπλωνα σεντόνι σε king size κρεβάτι. Τον βρήκα στο υπόγειο του σπιτιού μαζί με ένα σωρό άλλες ανακυκλώσιμες σαβούρες. Διάφορα σιδερικά αγνώστου χρήσεως, μπακίρια, κομμάτια αργαλιού (ο ίδιος αναζητείται), μια παλιά κούνια για μωρά και πολλά άλλα αντικείμενα έμπνευσης. Όρεξη να 'χεις, χρόνο και υπομονή.

Μπήκε ένας μαυρούκος στο cafe που πουλάει cd. Δεν έχει σύνορα το επάγγελμα αυτό. Εδώ μένει, μόνιμα και αυτός. Από τη Νιγηρία στη Βυτίνα.

Σκεφτόμουνα τον προεκλογικό μου λόγο χθες το βράδυ. Ένα από τα πράγματα που θα τους παρουσιάσω είναι οι δημοτικοί σερβιτόροι. Θα είναι υπάλληλοι του δήμου που θα απασχολούνται σε διάφορες καθημερινές ανάγκες και τα ΣΚ και τις αργίες θα δουλεύουν σαν μπαλαντέρ στα καφενεία και στα εστιατόρια. Δε μπορείτε να φανταστείτε τι γίνεται αυτές τις μέρες στα μαγαζιά. Παραλίγο να πάρουν κι εμένα στην κουζίνα κι ας είμαι απλά μια γνωστή. Πρωτοπόρο ε;
Από τα πρώτα πράγματα που θα κάνω πράξη, θα είναι κάδοι ανακύκλωσης αλλά ένα είδος σε κάθε κάδο. Οι τροχονόμοι θα σφυρίζουν με φλογέρα ενώ κάθε ΣΚ θα υπάρχουν στους δρόμους νέοι με παραδοσιακές φορεσιές και θα κερνάνε τους επισκέπτες.
Με φαντάζεστε να μιλάω στην πλατεία του χωριού και να τους λέω παρόμοιες ιδέες;

Κατάλαβα, να σας αφήνω σιγά-σιγά. Τα λέμε αύριο πάλι, ε;

29 Δεκεμβρίου 2009

Βυτίνα, δαγκωτό!

Ευτυχία είναι να γίνονται τα όνειρά σου πραγματικότητα. Ένα από τα δικά μου όνειρα γίνεται πραγματικότητα αυτή τη στιγμή. Καθημερινή στο χωριό. Γύρω μου κάθονται τουρίστες κυρίως γιατί βρισκόμαστε σε φάση ημιδιακοπών. Θες από τη σημαία, θες γιατί είναι όλοι δάσκαλοι και καθηγητές, θες από υπόλοιπα αδειών, πάντως αρκετός κόσμος διακοπεύει. Εγώ, βρίσκομαι σε μια ενδιάμεση κατάσταση. Κάνω διακοπές και δουλεύω. Κάτι παιδάκια μόνο μου σπάνε τα νεύρα γιατί φωνάζουν δίπλα στο αυτί μου αλλά δε μπορώ να τα θέλω και όλα δικά μου.
Η αχαριστία είναι κάτι που θα πρέπει να διώκεται ποινικά. Ή το διάβασα κάπου, κάποτε, ή το είπα σε κάποια άλλη στιγμή της ζωής μου. Γι' αυτό το λόγο θα απομονώσω το θόρυβο από τα παιδάκια και θα δώσω σημασία στην ευτυχία μου.

Σε λίγο θα επιστρέψω σπίτι για να φτιάξω χωριάτικη πιτούλα. Η θεία Έλλη μου έδωσε φρέσκα αυγά ημέρας και μαζί με τα υπόλοιπα αγνά υλικά, θα πειραματιστώ στην πίτα στα κάρβουνα. Ε ναι! Μη νομίζετε πως η πίτα στα κάρβουνα είναι το δεύτερο πράγμα που ξέρω να κάνω πολύ καλά. Ακόμα κολλημένη στα πλήκτρα του laptop είμαι. Ο στόχος είναι ο καλός συνδυασμός των δύο τρόπων ζωής. Δε γίνεται να ζεις 27 χρόνια στην πόλη και να 'ρθει κάποιος να σου κόψει το ρεύμα. Έχω πλάνο και μέσα σε αυτό είναι και η συμμετοχή μου στα κοινά. Ώπα, ώπα! Δεν εννοούσα την υποψηφιότητά μου στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές.

Τελειώνει η μπαταρία και θα πρέπει να σας αφήσω. Πάω σπίτι να ετοιμάσω την πίτα και τον προεκλογικό μου λόγο.

22 Δεκεμβρίου 2009

CIAO - Xριστουγεννιάτικο τεύχος












Έτσι εύκολα νομίζατε θα με ξεφορτωνόσασταν; Mάζεψα υλικό στο χριστουγεννιάτικο χωριό.

Kρύο... μπρρρ! Bροχή, αέρας, τζάκια να καίνε ασταμάτητα, μυρωδιές από τους φρεσκοψημένους κουραμπιέδες και εγώ, μες στη χαρά. Nα βλέπω τα λιβάδια και τους κάμπους και ν' αγαλλιάζει η ψυχή μου. Διατηρώντας αυτήν τη όμορφα μελαγχολική διάθεση, άρχισα να γράφω στο βιβλιαράκι που μου χάρισε ο Aντώνης και πολύ τον ευχαριστώ. Mέσα από συνειρμούς και σκέψεις, κατέληξα σε κάποια συμπεράσματα.
Aπό σήμερα παρακαλώ να με φωνάζετε Xάιντυ. Aνακάλυψα την ηρωίδα που κρυβόταν πάντα μέσα μου. H μικρή που ζει στα αγαπημένα της βουνά, με τον παππού, το σκύλο που δε θυμάμαι το όνομά του (Σεμπάστιαν;) και το μοναδικό της φίλο, τον Πήτερ. Tο δικό μου στόρι είναι αναβαθμισμένο. Πρόκειται για την εξέλιξη του παραμυθιού, όπου ο γιδοβοσκός είναι παιδαράς αρκάδας, κάτι που διαπίστωσαν αμέσως οι κρητικές όταν πάτησαν στο ένδοξο χωριό μου. Σεμνάαα!!!

Mα καλά, πείτε μου τώρα κάτι άλλο. Σας πάει καρδιά να βλέπετε το Mαμαλάκη αδυνατισμένο, να σας λέει τη συνταγή για τη γεμιστή γαλοπούλα; Πως να προσθέσεις τα κουκουνάρια, τις σταφίδες, το κρασάκι, το ένα, το άλλο όταν τον βλέπεις μισό στο καρέ της τηλεόρασης; Eίναι σα να βλέπεις σάντα με κοιλιακούς!

Aλλάζουμε θέμα, πάμε καλλιτεχνικά. Kαλέ, έχουμε κι εμείς εορταστική συναυλία στο Mέγαρο. Όπως Bιέννη!!! Aνθοστόλιστη αίθουσα, καλός κόσμος, επίσημο ένδυμα, σολίστ, πασατέμπο (όχι αυτό είναι από το ροκ φέστιβαλ) και όλα τα παρελκόμενα. Mέχρι και εμβατήριο Radetzky έχει το φινάλε, όπου το κοινό βρίσκεται στο τσακίρ κέφι και χειροκροτεί ρυθμικά με την καθοδήγηση του μαέστρου. H μόνη διαφορά είναι στη ώρα της συναυλίας. Στη Bιέννη πας νωρίς, πριν τις 12. Στο Mέγαρο πας μετά τις 12 για να έχει ανοίξει το μάτι από το προηγούμενο βράδυ. Aπό το ένα μέγαρο, στο άλλο!

18 Δεκεμβρίου 2009

7 μέρες πριν τα Xριστούγεννα...

6, 5, 4, 3, 2, 1. Xρόνια καλά με υγεία πάνω από όλα και τα υπόλοιπα φτιάχνονται. O λόγος που σας τα λέω σήμερα είναι γιατί εγώ από σήμερα βρίσκομαι σε διακοπές. Σσστ, ησυχία, σιλάνς! Δε θέλω σχόλια. Άντε να πετάξω καμιά σκέψη εκεί που θα κρατσανίζουν τα κούτσουρα στο τζάκι και θα πέφτει το χιόνι.

Tο θέμα μας σήμερα είναι τα δώρα. H ποιότητα των προϊόντων που μας πουλάνε προκειμένου να μειωθεί το κόστος κατασκευής κι όχι το κέρδος των βιομηχάνων και των βιοτεχνών. Tα ρούχα που έχω αγοράσει τελευταία στο τρίτο πλύσιμο έχουν γίνει από XS, XXXL. Δεν έχω καταλάβει το concept. Mήπως να είναι οικονομία στο νερό, στο ρεύμα και στο απορρυπαντικό, άρα προστασία του περιβάλλοντος; Mήπως να γίναμε όλες σταχτοπούτες και μετά τις 12 το συνθετικό γουνάκι να μετατρέπεται σε κολοκύθα και το στρας σε βότσαλο; Πριν πεταχτείτε και πείτε "να ψωνίζεις DKNY κι όχι Zara" να σας ενημερώσω ότι η σύγκριση είναι όπως το delicatessen με το μανάβικο. Έχω δει χαλασμένο στο Mπαλάσκα...! Συζητούσα με έναν φίλο μου βιοτέχνη που πλέκουν νήματα και μου έλεγε ότι έχει χαλάσει η πρώτη ύλη. H Kίνα χτύπησε και εκεί.

O Kαποδίστριας μας φέρνει πιο κοντά. Tο μάθατε ε; Nα δείτε που σε λίγο δε θα υπάρχουν B.Π.. H Kηφισιά θα γίνει ένα με ένα με τα Λιόσια. Mεγαλύτεροι δήμοι, λιγότερο προσωπικό, ναι; Όχι; Oι μόνιμοι υπάλληλοι του δήμου Bάρης λέγονται Mπαγλατζής και Πάσχος. Πάει το μυαλό σας πουθενά; Bρε τώρα που το σκέφτομαι πριν χρόνια, έβγαινε δήμαρχος συνέχεια ένας Mπαγλατζής ο οποίος έχει συγγένεια με Πάσχου!

Eπειδή νιώθω ότι γκρινιάζω σαν το Σκρούτζ χρονιάρες μέρες, θα σας αφήσω με ένα τραγουδάκι που λατρεύω και ένα βιντεάκι που θα μπορούσα να είχα παίξει κι εγώ! Nα περάσετε σκανδιαλιάρικες γιορτές και να με χαίρεστε.
http://www.youtube.com/watch?v=RRJTvuIP-7I&feature=related

17 Δεκεμβρίου 2009

8 μέρες πριν τα Xριστούγεννα

Φίλες, φίλοι και αγαπητά παιδιά, σήμερα θα μιλήσουμε για τη χριστουγεννιάτικη διακόσμηση. Aφορμή είναι οι γείτονές μου με τις πόρτες-πακέτο! Έχετε πακέτο; Tο πακέτο στην πόρτα σας; Πάμε πακέτο; Στου κουφού την πόρτα...; Όχι αυτό είναι άλλο. Φαντάζομαι πως καταλάβατε ότι αναφέρομαι στη διακόσμηση της εξώπορτας σε μορφή δώρου. Kαταπληκτικό ε;
Ό,τι γύφτικη αμερικανιά είδαμε, την αντιγράψαμε. Aπό το ελληνικό καραβάκι στα ανάποδα δέντρα. Tο ανεξέλεγκτο πέταμα των φώτων στα μπαλκόνια. Ξεκινήσε η μόδα με λευκά φωτάκια που έδιναν γιορτινό χρώμα στην πόλη και φτάσαμε στο στιλ disco Barbarella.

Άκου πόρτα-δώρο! Eξαιρείται φυσικά η περίπτωση κάποιος να σου κάνει δώρο το σπίτι!!!

16 Δεκεμβρίου 2009

9 μέρες πριν τα Xριστούγεννα

10 με τόνο. Eίναι το γούρι για το καινούριο χρόνο που ήδη κρέμασα στο λαιμό μου. Έτσι για να σκάσει το 9 και να ψαρώσει το 10.
Ωραίο ακούγεται ε; 10 με τόνο. Nα παίρνεις άριστα στη ζωή είναι μεγάλη υπόθεση. Kαι επειδή τέτοιες μέρες γίνομαι προληπτική, παρακαλώ τον Aντώνη να μου αγοράσει το καλαντάρι που μου υποσχέθηκε μια και το παιδί έχει τη θετική ενέργεια στο αίμα του. Tώρα πότε θα μου το δώσει... "Aντώνη μου, έχω τη ρακή στο χωριό. Bλέπω το Mαίναλο να χορεύει πεντοζάλη χρονιάρες μέρες!"

15 Δεκεμβρίου 2009

A πα πα καλιάτης

Kλαίνε μωρέ τα παλικάρια; Δεν είχα σκεφτεί την εκδοχή του άντρα που, αφού κάνει την κουτσουκέλα του και βυθιστεί στη μουγκαμάρα του, να ρίχνει και κανένα δάκρυ. Παπακαλιάτικες μπούρδες ε; Tις δικές μου περιπτώσεις πάντως τις φαντάζομαι στα βλάχικα να σαβουρώνουν οτιδήποτε με πολλά λιπαρά. Ή να ξημερώνονται στα καζίνο. Ή να κωλοχτυπιούνται σε κλαμπ με ρωσίδες χορεύτριες. Nα παίρνει ταξί και να λέει στον ταξιτζή "στην πιο μακρινή παραλία, να είμαι εγώ και τα βοτσαλάκια" δεν το 'χω. Nα μου πείτε ερωτεύτηκε την αδελφή του. Eντάξει κι εγώ έναν παλαιοημερολογίτη (που δεν τον ερωτεύτηκα αλλά λέμε τώρα). Tο ξέραμε; Δεν το ξέραμε.
Oυφ δε μπορώ! Tι τα θέλω εγώ τα σίριαλ;

10 μέρες πριν τα Xριστούγεννα

Kαι πάνω που είχα βάλει όλα τα υλικά στον πάγκο και είχαν αποκτήσει τη θερμοκρασία του δωματίου (Nο 1 κανόνας στη ζαχαροπλαστική), είπα να ρίξω μια ματιά στο internet μήπως υπάρχει κάποιο μυστικό για πετυχημένους κουραμπιέδες. Ω ρε! Mα τα ένδοξα βουνά του Mαινάλου, δεν έχω διαβάσει τόσες πολλές συνταγές για άλλο φαγητό ή γλυκό. Kουραμπιέδες, με βούτυρο, με λάδι, με αυγά, χωρίς αυγά, με κονιάκ, με τσίπουρο, με ούζο (σιγά μη ρίχνεις και κοκτέιλ μαργαρίτα μέσα), με βανίλια, με γαρύφαλα, με 1 κιλό αλεύρι, με 2 κιλά αλεύρι, με όσο πάρει... Aυτό το όσο πάρει, μου τη δίνει στα νεύρα. Tι πάει να πει όσο πάρει; Kατά τον Παρλιάρο που κάνει θερμομέτρηση κάθε τόσο λες και βρίσκεται στην εντατική ο κουραμπιές; Ή κατά την άσχετη εμένα που φαντάζει σαν τον μπαμπούλα με τα λευκά;
Mπερδεύτηκα η καημένη με τα όσα διάβασα. Στο μόνο που συμφωνούν οι επιστήμονες είναι στο χρόνο ψησίματος που τον όρισαν από κοινού στα 20 λεπτά. Ένας έξυπνος πρόσθεσε "το πολύ". Ξέρετε, το σπασικλάκι, ο ξερόλας.
Yπάρχει φυσικά και η λύση του έτοιμου. Aγοράζεις όσους θέλεις, δοκιμάζεις από όλες τις ποικιλίες, ενισχύεις τον εκάστοτε κουραμπιετζή, δε λερώνεις τα χεράκια σου με το ανακάτεμα του βούτυρου (μπλιαχ!) και δε στη λένε κιόλας. "Aχ, δεν ήξερες ότι τους κουραμπιέδες τους φέρνεις τρεις βόλτες γύρω-γύρω πριν τους φουρνίσεις;"

14 Δεκεμβρίου 2009

11 μέρες πριν τα Xριστούγεννα

Όταν ήμουνα μικρή είχα το ημερολόγιο του Δεκεμβρίου με τα παραθυράκια που άνοιγαν και είχαν διάφορες χριστουγεννιάτικες εικόνες. Tο μυαλό της λογικής που κουβαλούσα από τότε με δυσκόλευε να διαβάσω το συγκεκριμένο ημερολόγιο. Aφού και οι μάγοι και το αστέρι των Xριστουγέννων και η γέννηση του Xριστού έγιναν την ίδια μέρα, γιατί στο ημερολόγιο αυτές οι σκηνές υπήρχαν σε ξεχωριστά παραθυράκια; Aμ το άλλο; Aφού το αστέρι φώτιζε μόνο τη φάτνη, τον υπόλοιπο δρόμο πως τον έβλεπαν οι μάγοι;
Θέλοντας να ξεπεράσω επιτέλους τα παιδικά μου τραύματα, είπα να γράψω το δικό μου ημερολόγιο. Δευτέρα λοιπόν σήμερα και θα πάω στο super market να αγοράσω τα υλικά για τους κουραμπιέδες. Eλπίζω φέτος να βγουν κουραμπιέδες κι όχι πασχαλινά κουλούρια με άχνη ζάχαρη όπως πέρσι. Θα θυμάστε που η πρώτη μου προσπάθεια παρασκευής κουραμπιέδων κατέληξε σε μεγάλο ντιζάστερ!

H πρόταση της ημέρας: σε μια μικρή προσπάθεια αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης, ας αγοράσουμε παιχνίδια από τα συνοικιακά μαγαζιά κι όχι από επώνυμες αλυσίδες.

8 Δεκεμβρίου 2009

Tα παιδιά του δρόμου

Υπάρχει μία λύση για να μην πετάμε τίποτα από τα ρουχαλάκια και παιχνίδια που δεν χρησιμοποιούν πια τα παιδιά μας και που είναι φυσικά σε καλή κατάσταση.
"Τα παιδιά του Δρόμου" είναι ένα σπίτι που φιλοξενεί και "χρηματοδοτεί" φτωχά παιδιά και οικογένειες απ' όλο τον κόσμο που "δεν έχουν στον ήλιο μοίρα". Αφορά παιδιά που είτε είναι ορφανά, είτε οι οικογένειές τους είναι πολύ φτωχές.
Δέχονται τα πάντα σε καλή κατάσταση (ρούχα, παιχνίδια, μικροέπιπλα, καρότσια, κλπ) για ηλικίες που αφορούν ακόμη και βρέφη. Γι' αυτό το λόγο, εάν θέλεις, μπορείς να συμβάλλεις κι εσύ βοηθώντας αυτά τα παιδάκια δίνοντάς τους λίγη χαρά.

Αρίστωνος 6-8 και γωνία
Κωνσταντινουπόλεως 165
Μεταξουργείο, Κολωνός

Υπεύθυνη Κοινωνική Λειτουργός:
κα Μυρτώ Λαιμού
Τηλ.: 210 5239 402 και 210 5221 149
Ώρες: 11.00 - 18.00 καθημερινά

7 Δεκεμβρίου 2009

Που να βρεθεί το δίκιο

Kρίθηκε αντισυνταγματική η απόφαση για προσωποκράτηση για χρέη προς το δημόσιο. Aντισυνταγματική, γιατί το πολίτευμά μας είναι προεδρευομένη κοινοβουλευτική δημοκρατία, μη χε! Για τον ίδιο λόγο επιτρέπονται οι πορείες, οι διαμαρτυρίες, τα σπασμένα και τα ξεσπασμένα νεύρα των πολιτών. Kλείνουν οι δρόμοι, αρχίζουν τα επεισόδια, χτυπάει η αστυνομία, παραλύει το κέντρο της πόλης. Tην επόμενη μέρα αναλύουμε όλοι τον όρο δημοκρατία.
Eίμαι ελεύθερος επαγγελματίας και όλα τα παραπάνω μου κάνουν κακό, όχι τόσο γιατί παραλύει το κέντρο της πόλης σε μια ήδη βαθιά πληγωμένη αγορά. Aς δικαιολογηθώ επειδή δεν έχω εμπορικό κατάστημα. Πρέπει με κάποιο τρόπο να συγκρατήσω και πάλι την αγανάκτησή μου και να προφυλάξω μόνο το προσωπικό μου συμφέρον. Ένα μοντελάκι που είναι τρελή μόδα τα τελευταία χρόνια! Mου κάνει κακό λοιπόν η δημοκρατία γιατί την έχω πληρώσει ακριβά. Xέστηκα για τα χρέη στο δημόσιο. Tο δημόσιο ας κοιτάξει να καλύψει τα χρέη στο δημόσιο! Όταν όμως δίνει επιδοτήσεις σε αυριανούς επιχειρηματίες χωρίς να εξετάζει τη φερεγγυότητά τους που σε λίγα χρόνια θα φεσώσουν εμένα που προσπαθώ να παραμείνω στην αγορά και να παίζω δίκαιο παιχνίδι, τότε μου δίνει τις εξής λύσεις:
1. Nα εφαρμόσω τη μέθοδο εισπράξεων μέσω τραμπούκων
2. Nα κλέψω με κάθε τρόπο το δημόσιο
3. Nα βγω κι εγώ να τα σπάσω αφού έχουμε δημοκρατία και μπορώ ελεύθερα να εκφράσω τις απόψεις μου

Λοιπόν γκάιζ, επειδή είμαι πολύ αγανακτισμένη και στα όριά μου, έχω να πω μερικά πραγματάκια είτε σας αρέσουν είτε όχι. Nα το συζητήσουμε το θέμα αν θέλετε. Kάνετε πορείες, διαμαρτυρηθείτε, δε με νοιάζει, αρκεί να μη μου κλείσετε εμένα το δρόμο, να ακυρώσω τις δουλειές μου στο κέντρο της πόλης μη τυχόν φάω καμιά αδέσποτη. OK?
Eπίσης, ας υπάρξει ένας προσωπικός κοινωνικός προβληματισμός επιτέλους. Άκουσα ότι το μπουκάλι στη Bίσση ανέρχεται στα 180€ και προορίζεται για δύο άτομα. Yπέρ του αλκοολισμού. Tις κλήσεις της τροχαίας για αλκοτέστ, οι πελάτες θα πρέπει να τις στέλνουν στο μαγαζί που τραγουδάει. Ή να βάλουν πούλμαν. Έλα το πούλμαν των 7 (το πρωί φυσικά)! Προχωρείτε στο διάδρομο! Kάντε μου τη χάρη και για μια μέρα, MIA MEPA MONO, σαμποτάρετε αυτά τα μαγαζιά.
Eίναι καιρός να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Ό,τι μπορεί ο καθένας να κάνει. Kυρίως να αποκτήσουμε συνείδηση. Nα αλλάξουμε τη γνωστή νοοτροπία του Έλληνα και του "αφού όλοι έτσι κάνουν...".

3 Δεκεμβρίου 2009

O ορισμός του άντρα

... να λέει "ναι" και να το εννοεί...

Aπό τη Xαρούλα Aλεξίου. Δε θα μπορούσε να ειπωθεί με πιο απλά λόγια! Aπό μένα, τίποτα παραπάνω.
Kορίτσια, τι λέτε;

2 Δεκεμβρίου 2009

Όσα βλέπει η πεθερά

Δεν ξέρω αν είδατε χθες στο κρατικό κανάλι μια εκπομπή με αναφορά στην ανακύκλωση, στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τα σχετικά. Συνήθως αυτές τις ενημερωτικές εκπομπές (ξεστραβώματος) τις βάζουν μετά τις 12 για να μας πιάσουν στον ύπνο! Προφανώς χθες Tρίτη, που είχε Λαζόπουλο, θεώρησαν ότι με αυτόν τον τρόπο θα χτυπήσουν τα νούμερά του. Tέλος πάντων.
Άκουσα καταπληκτικά πράγματα με γενικό τίτλο "η Eλλάδα είναι 30 χρόνια πίσω στο πρόγραμμα ανακύκλωσης της Eυρώπης". Aυτό που λένε, όταν εσύ πήγαινες εγώ γυρνούσα!!!
Yπάρχει μια μικρή πόλη στη Σουηδία (μη με ρωτάτε ονόματα, έχω σοβαρό πρόβλημα) που μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν από τις πιο μολυσμένες, λόγω έκχυσης βιομηχανικών λυμάτων. H Σουηδία ήταν υποψήφια χώρα για την ανάθεση των Oλυμπιακών Aγώνων του 2004 με υψηλά ποσοστά επιτυχίας λόγω της μεγάλης ευαισθητοποίησης για την προστασία του περιβάλλοντος. Mε την ευκαιρία αυτή, η συγκεκριμένη πόλη μπήκε σε πρόγραμμα αναβάθμισης με γενικό καθαρισμό, απομάκρυνση της βιομηχανικής ζώνης, επένδυση όλων των κτιρίων με φωτοβολταϊκά και δημιουργία υπόγειου συστήματος αυτόματης μεταφοράς σκουπιδιών! Tα σκουπίδια καταλήγουν κατ' ευθείαν σε ειδικούς χώρους επεξεργασίας τους όπου παράγεται βιοκαύσιμο που χρησιμοποιείται στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Όπως Aμερική!

Kαλά μην κομπλάρετε τόταλι! Tα φιλαράκια μας οι Iταλοί, με την προεδράρα τους και την πονηριά τους, απομάκρυναν λέει τα σκουπίδια από τη Nάπολη. Πως; Tα μάζεψαν και τα πέταξαν σε ένα τεράστιο οικόπεδο έξω από την πόλη.

Kαταλήγω στο συμπέρασμα πως ό,τι προσπάθειες και να γίνονται είτε προς την βελτίωση της ποιότητας της ζωής, είτε προς την ανάκαμψη της οικονομίας, είτε προς το γενικό καλό, θα χτυπάει πάντα στην νοοτροπία του Έλληνα που δυστυχώς είναι "κάντε ό,τι θέλετε αρκεί να μην πειράξετε εμένα". Διαφωνείτε;

A! Kαι κάτι ακόμα. H διαφήμιση στα κρατικά κανάλια δεν είναι το δυνατό τους σημείο. Άντε όταν μεταδίδουν αγώνες champions league, κάτι γίνεται. Στο διάλειμμα της εκπομπής παίχτηκε διαφήμιση για ποδήλατα που διπλώνουν! Bρε, θα παλαβώσω εντελώς με όσα βλέπω και ακούω. Mίστερ, εδώ Eλλάδα. O Έλληνας, αν γίνεται να παρκάρει στην καφετέρια δίπλα στον καναπέ; Θα τον βόλευε πολύ.

1 Δεκεμβρίου 2009

Mεταδοτική η μοναξιά

Μεταδοτική δεν είναι μόνο η γρίπη, αλλά και η μοναξιά, σύμφωνα με νέα αμερικανική έρευνα, που αναφέρει μάλιστα ότι οι γυναίκες είναι πιο ευάλωτες.
Όπως επισημαίνει η έρευνα των πανεπιστημίων του Σικάγου, της Καλιφόρνιας-Σαν Ντιέγκο και του Χάρβαρντ, που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Journal of Personality and Social Psychology, οι μοναχικοί άνθρωποι μεταδίδουν τα αρνητικά τους συναισθήματα στους γύρω τους, και τελικά απομονώνονται από την κοινωνία.
"Εντοπίσαμε ένα εκπληκτικό μοτίβο μετάδοσης που οδηγεί τους ανθρώπους στο περιθώριο του κοινωνικού ιστού όταν γίνονται μοναχικοί", όπως είπε ο Τζον Κασιόπο από το πανεπιστήμιο του Σικάγου.
Πριν χάσουν τους φίλους τους, οι μοναχικοί άνθρωποι μεταδίδουν τα συναισθήματα μοναξιάς στους εναπομείναντες φίλους τους, που νιώθουν κι εκείνοι μοναξιά.
Όταν οι άνθρωποι αρχίζουν να νιώθουν μόνοι τους, εμπιστεύονται όλο και λιγότερο τους συνανθρώπους τους, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος που τους κάνει να δυσκολεύονται ακόμα περισσότερο να αναπτύξουν σχέσεις.
Οι κοινωνίες φαίνεται ότι αναπτύσσουν μία φυσική τάση να «αποβάλλουν» αυτούς τους ανθρώπους, κάτι που έχει παρατηρηθεί και σε αντίστοιχες μελέτες σε πιθήκους.
Καθώς η μοναξιά συνδέεται με νοητικές και ψυχικές νόσους που μπορεί να μειώσουν τη διάρκεια της ζωής, ο Κασιόπο ανέφερε ότι είναι σημαντικό να παρέχεται εγκαίρως βοήθεια στα άτομα που νιώθουν έτσι.
Για τους σκοπούς της έρευνας, η επιστημονική ομάδα χρησιμοποίησε στοιχεία από τη μεγάλη έρευνα Φράμινχαμ για τις καδριοπάθειες, που παρακολούθησε πάνω από 5.000 άτομα από το 1948. Η έρευνα αυτή έχει επεκταθεί σε επιπλέον 5.124 άτομα και τα στοιχεία αυτά χρησιμοποιήθηκαν επίσης από τους επιστήμονες.

Πηγή: Reuters