Μάη μάη, είσαι εδώ;

Πολύ επεισοδιακό το 3ήμερο της Πρωτομαγιάς. Μας τα χάλασε ο καιρός που δεν ήξερε ποιο μήνα να υποδεχτεί. Μάης ήταν, Οκτώβρης ήταν... Στις βαλίτσες είχαμε βάλει από μαγιό μέχρι χοντρά πουλόβερ.

Ξεκινήσαμε κατά τις 6 το πρωί για να προλάβουμε την κίνηση. Δεν είναι το καλύτερό μου η οδήγηση αλλά είχα το μεγαλύτερο χώρο αποσκευών και έτσι ήμουν ο σωφέρ. Πολλά χιλιόμετρα! Ανεβήκαμε το βουνό από την καλή, από την ανάποδη, από την ανατολική του πλευρά, από τη δυτική, γνωρίσαμε άγνωστα χωριά, ανθρώπους που δεν είχαν φύγει ποτέ από τον τόπο τους, μας κέρασαν σπιτικά τσίπουρα, πασχαλινούς κουραμπιέδες παρακαλώ... μέχρι και σκοτσέζικο γάμο είδαμε.

Τι δεν κάναμε το 3ήμερο. Μόνο η γιορτή ακυρώθηκε γιατί έπεσε χαλάζι. Είχαμε το καλύτερο τραπέζι στην πλατεία. Η ορχήστρα καταπληκτική, αλλά βαρέθηκαν να σκεπάζουν και να ξεσκεπάζουν τα όργανα και τα μηχανήματα. Ώσπου έφτασε ο παπάς. "Πάτερ, δεν κάνετε μια προσευχή να σταματήσει η βροχή;" "Δε θα βρέξει" απάντησε εκείνος και τότε άρχισε το χαλάζι. Ευλόγησον!

Κάναμε πολλές βόλτες με τα πόδια από μονοπάτια που οδηγούσαν παράλληλα με τα τρεχούμενα νερά του ποταμού. Οι μόνιμοι κάτοικοι των μακρινών περιοχών θεωρούν αυτονόητο ό,τι εμείς ονομάζουμε εναλλακτικό. Έχει μεγάλη σημασία στην ψυχική ηρεμία να καταφέρεις να μην κοιτάς το ρολόι και να μετράς το χρόνο σύμφωνα με τη θέση που βρίσκεται ο ήλιος.

Πόσο θα ήθελα να μπορούσα να ζήσω δύο παράλληλες ζωές. Μία όπως τη θέλω εγώ και μία αυτή, που ικανοποιεί τους άλλους. Και επειδή μη γελιόμαστε αυτό δε μπορεί να συμβεί, θα εκμεταλλευτώ το σχόλιο της κυρα Ελένης που με πέρασε συνομήλικη με την εγγονή της... 19-20! Την μπέρδεψαν τα κοτσιδάκια μου και το καπέλο...

Το επόμενο Σ/Κ στο χωριό για μπαζοδουλειές 2. Σας ευχαριστώ για τη διάθεσή σας να με βοηθήσετε.