Aπορία

Γιατί να θέλει κάποιος να γίνει πρωθυπουργός αυτού του κράτους ειδικά στην περίοδο που διανύουμε; Όσο παρακολουθώ τις ειδήσεις και βλέπω την έκφραση του αγαπητού Γιωργάκη, αναρωτιέμαι αν θέλει πραγματικά να μας βγάλει από τη δύσκολη θέση ή αν έχει οφέλη κι εκείνος ή ακόμα χειρότερα αν θα φάει, από που όμως;
Eίναι άραγε δελεαστική η πρόκληση να κερδίσεις ένα τόσο μεγάλο στοίχημα; Σίγουρα η επίτευξη υψηλότατων στόχων είναι τρόπος ζωής για τους φιλόδοξους ανθρώπους αλλά ήδη οι λέξεις που χρησιμοποίησα φαντάζουν σαν ξένες, σύμφωνα με τις καταστάσεις που καλούμαι να αντιμετωπίσω εγώ καθημερινά.
Kοιτάω γύρω μου και βλέπω απογοητευμένες και προβληματισμένες φάτσες, διαδηλώσεις, απεργίες, νεύρα, άρνηση και χρέη, πολλά χρέη. Δεν ξέρω τι να περιμένω, αν υπάρχει κάτι που μπορώ να περιμένω. Λυπάμαι τα μικρά παιδιά που θα τα βιώσουν όλα αυτά, ακόμα χειρότερα. Λυπάμαι και για αυτά που γράφω. Έχω το λόγο μου.
Eίναι το συναίσθημα της δικής μου απογοήτευσης που ενώ προσπαθώ και ψάχνω να βρω τρόπους να βγάλω τον εαυτό μου από τη δύσκολη θέση, δε βλέπω αποτέλεσμα. Συνεχώς παρουσιάζονται εμπόδια μπροστά μου και κουράστηκα. Φανταστείτε, εγώ κουράστηκα που τρέχω για μένα, τι να πει ο Γιωργάκης; Γι' αυτό σας λέω... μήπως υπάρχει λόγος που το κάνει;