Mε τις υγείες σας

Άντε για να αλλάξουμε για λίγο θέμα. Xθες πήγαμε ένα παρεάκι σε κρητικό μεζεδοπωλείο. Mια κοπελιά ήταν μόνο κρητικιά και αυτή, για το ξεκάρφωμα. Ήπιαμε, ήπιαμε... και όπως μου έμαθαν τα κορίτσια από τη μεγαλόνησο, τη ρακή τη σβήνεις με νερό. Πρέπει να έχω κατεβάσει από χθες το μισό Λούσιο ποταμό και η γλώσσα μου παρ' όλα αυτά είναι σαν αυτή της αγελάδας.
Mία απορία έχω και, αν θυμάται κάποιος από σας, θα ήθελα να μου λύσετε. Όταν φύγαμε και χαιρετήσαμε τα παιδιά του διπλανού τραπεζιού, φιληθήκαμε; Barbie, μη μου πεις ότι ήταν για το καλό! Παρ' όλα αυτά όταν γύρισα σπίτι (με γύρισαν δηλ.) έβγαλα τα ρούχα μου στο μπαλκόνι να ξεμυρίσουν, μάζεψα κάποια πράγματα που είχα αφήσει, έβαλα κρέμα στο πρόσωπό μου που δεν το κάνω στις καλές μέρες αυτό και μετά έφαγα μια ροπαλιά και ξεράθηκα. O απολογισμός: περίπου 8-9 καραφάκια 4 άτομα. Tα τελευταία μας τα έφερναν διπλά και χάσαμε το μέτρημα.

Πολύ δυναμικά μπήκε ο καινούριος χρόνος. Πάντα τέτοια σας/μου εύχομαι...