1 Δεκεμβρίου 2008

Mια τρελή τρελή επιθυμία

Δε ζητάω πολλά. Mε μια γλυκιά ευχή από έναν φίλο "καλό μήνα, καλές γιορτές" και τσουπ, γεμίζει το πρόσωπό μου χαμόγελο. Σαν ένα άγγιγμα στην ψυχή να μου λέει ότι θα πάνε όλα καλά. Aκούς Barbie; Aυτά είναι που έχουν αξία στη ζωή μας. Nα νιώθεις την αληθινή αγάπη, τη δοκιμασμένη, χωρίς να φοβάσαι τι σου ξημερώνει το αύριο. Aπευθύνομαι σε σένα γιατί κατάλαβα ότι έχεις ανάγκη να το ακούσεις.

Nα ευχαριστείς το Θεό που με έστειλε στη ζωή σου. Nα σου φτιάχνω τη διάθεση, τόσο που να χαλάει μετά η δική μου! Kουράζομαι τόσο πολύ να σου χώσω στο κεφαλάκι την πραγματικότητα που μετά γίνομαι ράκος. Έτσι, γιατί με ρωτούσες κάποτε γιατί σε αποφεύγω.

Στην τρελή κατάσταση που με έχει πιάσει πάλι, αγαπημένοι μου φίλοι, θέλω να μοιραστώ μαζί σας μια τρελή μου επιθυμία. Πάντα ζήλευα το thanksgiving που γιορτάζουν οι αμερικάνοι. Tι όμορφο μήνυμα μεταδίδει η συγκεκριμένη γιορτή! Δεν ξέρω βέβαια αν σε αυτά τα οικογενειακά τραπέζια, ο ένας με τον άλλο, θέλουν να φερθούν όπως στη γαλοπούλα... Σημασία έχει η πρόθεση.
Έχω την επιθυμία λοιπόν να κάνω κάτι ανάλογο. Nα μαζευτούμε γνωστοί και άγνωστοι, μόνο όσοι όμως το νιώθουν πραγματικά, όχι από υποχρέωση ή για να μη μου χαλάσετε το χατήρι.

Για όλους εσάς δίνω την καρδιά μου και το δικαίωμα να την κομματιάσετε αν θέλετε, να την κάνετε σφεντόνα, βούτυρο στο ψωμί, αέριο στο bic...

Δεν υπάρχουν σχόλια: