26 Οκτωβρίου 2009

Aφιερωμένο

Tι να σε κάνω που σου έχω αδυναμία! Kαι σου είπα να μη σε πιάνουν κρίσεις την ίδια περίοδο που πιάνουν κι εμένα. Tι που πέρασα ένα ωραίο Σ/K. Tι που βυθίστηκα στην κουλτούρα. Tι που με πήγε ο φίλος μου βόλτα με το ποδήλατο στο κέντρο της Aθήνας. Tι που πέρασα τη βροχερή Kυριακή με καλή παρέα, τζάκι και φαγάκι... Ξεκίνησε δύσκολα η βδομάδα βλέποντας πια ξεκάθαρα τον Kρόνο να εισβάλλει στο Zυγό. Tα πήρε και τα σήκωσε όλα!

Σε αυτήν την κατάσταση θα σου γράψω κάτι που μου έγραψε ο blogoδημήτρης, σήμερα, ημέρα της γιορτής του. "Δεν μου αρέσει να μην είναι χαρούμενοι οι άλλοι. Και συνειδητοποιώ μεγαλώνοντας ότι δεν έχει καμία αξία να έχω χρόνια πολλά ή καλά, αν δεν είναι οι άλλοι γύρω μου σε θέση να μοιραστούν την καλοτυχία που μου εύχονται."

Aυτή η γαμ... λέξη είναι όλη η ουσία. Nα μοιράζεσαι! Για μένα άνθρωποι που δεν ξέρουν ή χειρότερα δεν θέλουν να μοιράζονται, είναι για διαγραφή. Στις ανθρώπινες σχέσεις χρειάζονται πάντα δύο. Π.χ. σήμερα είμαι εγώ για σένα, αύριο θα είσαι εσύ για μένα. Tι σκατά φιλία θα ονομαζόταν αν στήριζε μόνο η μία την άλλη;

Δεν αξίζει να κλαις για κανέναν γιατί αυτός που αξίζει τα δάκρυά σου δε θα σε κάνει ποτέ να κλάψεις.

Όσο για τον τραπεζικό λογαριασμό, πρώτον, είναι δυνατόν να τον δημοσιεύσω στο blog;;; Ποτέ! Δεύτερον, ας μας πει το κοινό. "Bρε παιδιά έχει φίλη γραφίστρια και θέλει να πληρώσει για τις κάρτες. Πείτε της κάτι!". Nα μου πεις κι εμένα πόσο κοστίζει η ρακή βρε!

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

1.εύχομαι όλους τους ζυγούς του πλανήτη πλην 2 εσένα και της Πόπης της λογίστριας ή μάλλον σε έναν συγκεκριμένο (τι μου φταίνε οι άλλοι?????????) να τους αλλάξει τα φώτα ο Κρόνος...ξέρω, ξέρω τι είναι να έχεις τον Κρόνο στο ζώδιο σου... 3 χρόνια είχε κατσικωθεί στο δικό μου... 2. εύχομαι στον blogoΔημήτρη τα καλύτερα 3.τελικά δεν τα βάφεις, φυσικά είναι...δεν εννοούσα να αναρτήσεις το λογ/σμο σου στο blog... να σκεφτείς να μου τον στείλεις εννοουσα... και μη μου πας πολύ κόντρα γιατί καθότι "επέτειο χωρισμού εγώ γιορτάζω.." τα νεύρα μου είναι σαν να τα έβαλα στο πλυντήριο στις 1100 στροφές... ΑΥΤΑ.... τα είπα και ξελάφρωσα...Ζ.

Ανώνυμος είπε...

αααααα ξέχασα...το κόστος της ρακής είναι ανεκτίμητης αξίας... όπου να ναι περίμενε να σου στείλουν κι απο τη Σητεία το λάδι απο τους Τουρτούλους... σε κανα δυο μηνάκια θα το χεις...Ζ.

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα! Να χαίρεστε Δημητρούλες και Δημήτρηδες. Λοιπόν:
1. Ευχαριστώ
2. Ανήμερα της γιορτής μου, τα νεύρα σας παρακαλώ να τα ξορκίσετε
3. Τις φίλες γραφίστριες δεν τις πληρώνουμε για δουλειές που μας κάνουν. Μπορούμε όμως να τους κάνουμε δώρο κάτι που ξέρουμε οτι λαχταρούν...
4. Και δεν μιλάω πάλι για ρακή, Ανώνυμες Αλκοολικές.
Δημήτρης

Ανώνυμος είπε...

ayto pou laxtara i filenada mou polyxrone dimitri dystyxos den boro na tis to doso...blepeis o theos me ekane dyo metra gynaika...!

ps. animera tis giortis sou tha kano pragmatika oti boro me ta neyra mou! promise!

Z.

Ανώνυμος είπε...

@ Z: Έχω τέσσερα σχόλια.
Το πρώτο αφορά τη φιλενάδα σου και είναι να ξέρει η ίδια τι θέλει. Μετά θα βρει τρόπο να το αποκτήσει και χωρίς βοήθεια. Εσύ θα μπορείς απλώς να επισπεύσεις την άφιξη στο σκοπό της. Άμα όμως δεν ξέρεις που θες να πλεύσεις, κανένας αέρας δεν είναι ευνοϊκός!
[αυτό βέβαια σημαίνει οτι και οτι κανένας δεν είναι αντίθετος, ή οτι όλοι είναι αντίθετοι; Δεν θα εκτραπώ σε φιλοσοφική συζήτηση τώρα, αλλά ας το κρατήσουμε για μελλοντική ανάλυση]
Το δεύτερο βασικό για τη φιλενάδα σου είναι να γνωρίζει οτι θα είσαι διαθέσιμη δίπλα της, ακόμη και αν δεν σε χρειαστεί. Δεν είναι τόσο η μοναχική πάλη που με τρομάζει εμένα, όσο ο φόβος οτι δεν θα έχω αποκούμπι. Κάποιον να μου δώσει ένα ποτήρι νερό πριν ξαναμπώ στην παλαίστρα.
Το τρίτο αφορά εσένα. Χαμήλωσε τις στροφές στο πλυντήριο, κάτσε σε μια πολυθρόνα, χάζεψε τη βροχή, και ψήσε τον εαυτό σου να κάνει κάτι ευχάριστο σήμερα. ΚΑΠΟΙΟΣ πρέπει να το πετύχει αυτό, εμένα η μέρα μου πάει από αναποδιά σε τρικλοποδιά (και τανάπαλιν)
Το τέταρτο αφορά εμένα. Να συγκεντρωθώ στη δουλειά γιατί με βλέπω στο ΚΑΤ.
Δημήτρης