27 χρόνων και ακόμα μαθαίνω πράγματα. Η κατά ένα χρόνο μεγαλύτερή μου φίλη Κυριακή (ξέρετε, αυτή από το Σαββατοκύριακο) μου είπε ότι στον άντρα δίνεις το 90% σου. Το υπόλοιπο 10, που να χτυπηθεί κάτω, το κρατάς για σένα. Nα δείχνεις ότι ο ευατός σου είναι πολύτιμος, κάτι σαν διαφήμιση. Tο 'χω. "Tα κάνει όλα και συμφέρει".
Τι λες τώρα; Μαλακία που ξυπνούσα δηλ. στις 5.30 κι εγώ μαζί του για να του φτιάξω καφέ, ε; Ακόμα μεγαλύτερη όταν έχανα το σοκολατένιο μαύρισμά μου για να του φτιάξω παστίτσιο;
Δεν... δεν... Δύσκολα πράγματα αυτά για μένα. Eγώ είμαι παραδοσιακή με το θέμα άντρα. Θέλω να τον προσέχω, να τον φροντίζω, να τον αισθάνομαι στήριγμα δίπλα μου, να του είμαι πιστή. Παράλληλα όμως, θέλω την ελευθερία μου, να απολαμβάνω το δικό μου χρόνο, χωρίς αυτό να σημαίνει ξενοκοιτάγματα. Απαραίτητη προϋπόθεση να έχει καλό χιούμορ, να είναι ανοιχτοχέρης και ειλικρίνης.
Για όποιον ενδιαφέρεται, έχω αφήσει το τηλέφωνό μου στο κοντρόλ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου