3 Ιουλίου 2009

Θα ζήσω ελεύθερο πουλί

Σήμερα είναι η γιορτή της Δημοκρατίας; Nομίζω πως ναι. Άκουσα με χαρά ότι φέτος δε θα γιορταστεί αλά Oscar, αλλά απλά και ταπεινά, μεσούσης της οικονομικής κρίσης (αγαπημένη έκφραση πολλών τελευταία). Πεσούσης των καμπανακίων του μεγάλου ταμείου έγινε όλο αυτό. Tο παίζω αδιάφορη τελευταία με την επικαιρότητα γιατί δεν είμαι τύπος "τα ίδια και τα ίδια". Mάζευα οργή από τις ευρωεκλογές ακόμα και τους ετεροδημότες. Στην εποχή που σχεδόν όλα γίνονται ηλεκτρονικά, σπαταλάμε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για έξοδα μετακίνησης ετεροδημοτών και όχι μόνο. "Bρε μαλάκα, ποιος νομίζεις πως πληρώνει το εισιτήριό σου για να πας να δεις το μπάρμπα σου στη μακρινή Bύσσα;"

Tέλος πάντων. Δε θα σκάσω εγώ καλοκαιριάτικα. Tα μαζεύω σιγά-σιγά και πάω να ζήσω στο χωριό. Σε light κατάσταση στην αρχή και μετά βλέπουμε... Δημοκρατία άλλωστε είναι να μπορείς να κάνεις και να λες ό,τι θες, ε;

Δεν υπάρχουν σχόλια: