13 Ιουνίου 2009

Γι' αυτό είναι οι φίλοι

Έψαχνα να βρω ένα μπλοκ για να γράψω γράμμα σε σένα που είσαι εκεί όταν σε χρειάζομαι και είμαι εδώ όταν με χρειάζεσαι. Βρήκα το μπλοκ με τις σημειώσεις όταν ήμουνα καθηγήτρια. Ναι, μερικοί από σας δεν ξέρετε ότι πέρασα και από αυτή τη φάση. Καθαρογραμμένες σημειώσεις με την διδακτέα ύλη που λυπήθηκα να τις πετάξω όταν εγκατέλειψα το επάγγελμα κι ας ήξερα ότι μου ήταν εντελώς άχρηστες. Ένας ακόμα λόγος είναι ο συναισθηματικός. Ήταν μαθητής μου! τότε ένας γοητευτικός νεαρός, που του έμαθα ό,τι ήταν να του μάθω, τα φτιάξαμε, αγαπηθήκαμε, συνεταιριστήκαμε, χωρίσαμε και τώρα περιμένει να γίνει μπαμπάς από μία άλλη. Έτσι είναι η ζωή, δυστυχώς ή ευτυχώς. Τουλάχιστον εμένα, μου έμειναν οι σημειώσεις. Α, και μια επιχείρηση. Α, και μια καλύτερη ζωή.

Για άλλους ένας χωρισμός ξεγυμνώνει πικρές αλήθειες που σε κάνουν να αμφιβάλλεις για τα πάντα. Ψεύτικες φιλίες, ψεύτικες αγάπες, ψεύτικα όνειρα. Ενώ νομίζεις πως ο Γιώργος είναι κολλητός σου, φτάνει η στιγμή που αμφισβητείς κάθε δυνατή στιγμή που ζήσατε μαζί. Παντρεύεσαι τον άνθρωπο της ζωής σου, ξυπνάς μια μέρα και διαπιστώνεις ότι έβλεπες τελικά όνειρο.

Ξεκίνησα να γράφω αυτά τα λόγια επηρεασμένη από μια θλιβερή ιστορία που άκουσα πριν λίγες μέρες. Είναι λόγια όμως που θα πω και σε πολλούς από σας που γνωρίζω προσωπικά και σας νιώθω δικούς μου ανθρώπους. Σέβομαι και εκτιμώ πολύ τους ναυτικούς. Στη "Βάρδια" του Καββαδία, που είναι το αγαπημένο μου βιβλίο, υπάρχει ουσιαστική ανάλυση της ζωής. Σας προτείνω να το διαβάσετε γιατί είναι ένα μυθιστόρημα που βασίζεται σε αληθινή ιστορία και είναι γραμμένο από έναν ποιητή. Θα προσθέσω στα λόγια του ότι η ζωή είναι σαν την τρικυμία. Έρχεται και φεύγει με μαθηματική πρόοδο. Οι καλοί ναυτικοί που την παρακολουθούν, ξέρουν πότε θα ταξιδεύουν αρόδο και πότε κόστα-κόστα.

Κλείνοντας πρέπει κάπως να συνδέσω τις παραπάνω παραγράφους μεταξύ τους. Το πιο όμορφο συναίσθημα που μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος είναι η ικανοποίηση της θύμησής του...

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Από τις φορές που δεν θα σου αφήσω κανένα απολύτως σχόλιο στο blog...δε νομίζω ότι χρειάζεται άλλωστε... είμαι πολύ καλύτερα σήμερα...και φυσικά επειδή μοιάζουμε δεν θα σου πω "ευχαριστώ" γιατί ξέρω ότι δεν θα ήθελες να το ακούσεις..Ζουαου

zdoup είπε...

Από τις φορές που ένιωσα ότι είσαι καλύτερα. Μάκια.