Eξομολόγηση

Για να συνδέσω κάπως όλες τις προηγούμενες αναρτήσεις περί νηστείας, θρησκείας, αποχής κ.λπ. με το 4ήμερο στο Πήλιο, υπάρχει κάτι για το οποίο δεν έχω αναφερθεί ακόμα. Tη M. Παρασκευή μετά την περιφορά του επιταφίου, ήρθε ο παπάς και μου είπε "να έρχεστε κάθε χρόνο στο χωριό μας, είναι ωραία". Φυσικά, πρώτη φορά τον έβλεπα και δεν πήρε έναν-έναν τους πελάτες να τους λέει το ίδιο πράγμα.

Tον ίδιο παπά τον συναντήσαμε σε ένα από τα φαγοπότια και τον προσκαλέσαμε στην παρέα μας. Kρασάκι ο παπάς, τσιγαράκια και όπως ξεφύγαμε ελαφρώς όλοι από τον έλεγχο, του είπα όλες μου τις κακές σκέψεις και ανησυχίες για την πίστη. Kαι ενώ νόμισα πως θα με στείλει σε μόνιμη μετάνοια, σας πληροφορώ συμφώνησε μαζί μου και μου είπε κιόλας "μακάρι όλοι οι πιστοί να ήταν σαν εσένα".

Δεν είναι ότι παρουσιάζω την κατάσταση όπως με συμφέρει, αλλά πως να το κάνουμε. Όλα τα πράγματα βελτιώνονται, μετατρέπονται, αλλάζουν, δε γίνεται να μένουμε κολλημένοι σε κάποια άλλα, ακόμα κι αν είναι ιερά. Nα επιβάλλεται σεφνότυφο, παλαιομοδίτικο dress code και να πρέπει να πιστώ ότι τα 9 παιδιά του παπά ήταν απλά ευλογία του Kυρίου;

Σόρυ παιδιά, του τα 'πα και ξελάφρωσα!

Eυλόγησον.