Τουρίστας στην ίδια μου την πόλη

Καιρό ήθελα να πάρω το sightseeing bus (ναι παρακαλώ, έχουμε κι εμείς) και να κάνω τον τουρίστα στην ίδια μου την πόλη. Η παρέα λιγάκι στράβωσε αλλά είναι συνηθισμένοι όλοι τους στις παράξενες προτάσεις μου.

Εννοείται πως ήμασταν οι μόνοι έλληνες που επιβιβάστηκαν. 4 κανονικά και ένα παιδικό: σύνολο 80€. Δε θα τα έλεγα λίγα για μια βόλτα όλου του κέντρου βέβαια, αλλά μόνο το γεγονός να πληρώνουμε ξένοι και γηγενείς τα ίδια ποσά... Καθόμαστε πάνω στο ανοιχτό μέρος, βάζουμε τα ατομικά ακουστικά και απολαμβάνουμε την περιήγηση στα σημεία ενδιαφέροντος των Αθηνών. Ώσπου περνάμε από την περιοχή μετά την πλατεία Καραϊσκάκη και στρίβοντας προς αριστερά για να βγούμε στο Θησείο. Ούτε ξέρω πως ονομάζεται η περιοχή. Δεξιά-αριστερά, μισογκρεμισμένα σπίτια, παλιές πολυκατοικίες μαύρες από το καυσαέριο και ακούμε από τα ακουστικά. Περνάμε από ένα κομμάτι της Αθήνας με δείγματα μοντέρνας αρχιτεκτονικής που χρωματίζονται από την ένωση διαφορετικών λαών. Ή αλλιώς, μια φτωχογειτονιά που αντί να έχουν γκρεμιστεί για να αποφευχθούν ατυχήματα, μένουν παράνομα μετανάστες προκειμένου να μην είναι άστεγοι. Σοκ! Ντροπή!

Το άλλο επίσης κολακευτικό σχόλιο για τους έλληνες ακούστηκε μπροστά στο Καλλιμάρμαρο στάδιο σε μια σύντομη αναφορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Την περίοδο των αγώνων, σταματούσαν κάθε μορφής εμπορικές κινήσεις, άρα του κλεψίματος και της πονηριάς, στοιχεία που χαρακτηρίζουν ακόμα και τους σύγχρονους έλληνες.
Μάλλον εκεί ακριβώς ήθελαν να εστιάσουν οι κειμενογράφοι όταν ετοίμαζαν το κείμενο της αφήγησης και γι' αυτό στην πλατεία Ομονοίας η μοναδική αναφορά ήταν το πολυκατάστημα Hondos Center.

Επόμενη δραστηριότητα: σπουδαία κτίρια των Αθηνών.