Λένε ότι τα πουλιά, αν τους χαλάσεις τη φωλιά, δεν ξανάρχονται στο ίδιο σημείο. Πέρσι διάλεξαν την έξοδο του απορροφητήρα μου. Bρε γιατί δεν τραβάει ο απορροφητήρας, γιατί δεν τραβάει ο απορροφητήρας... Mετά από λίγες βδομάδες άκουγα "τσίου τσίου..." και έντονη κινητοποίηση στο σωλήνα. Δεν πήγαν στον από πάνω, ούτε στον από κάτω. O δικός μου τους άρεσε. Φυσικά, δε μου πήγαινε καρδιά να πειράξω τη φωλιά. Θα ξεσπίτωνα μια ολόκληρη οικογένεια με μωρά παιδιά; Για βδομάδες τρώγαμε ψητά και delivery.
Όταν καλοκαίριασε για τα καλά, στον πάγκο της κουζίνας, βλέπουμε ένα γράμμα "ευχαριστούμε για φιλοξενία, θα τα πούμε του χρόνου". Mε αυτά τα απλά λόγια μας αποχαιρέτησαν και την επόμενη μέρα, χαλάσαμε τη φωλιά. Όχι τίποτε άλλο, να φάμε και κανένα λαδερό.
Σήμερα το πρωί ακούω γνώριμες φωνούλες. Aυτή τη φορά, όχι από τον απορροφητήρα αλλά από το μπαλκόνι της κρεβατοκάμαρας. Όχι του από πάνω, ούτε του από κάτω... Για ποια πτώση τουρισμού λένε; Στα ίδια επίπεδα είναι η κίνηση σε σχέση με πέρσι.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου