27 Νοεμβρίου 2008

Multititled

H σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα. Kορυφαίος στίχος, κορυφαία κουβέντα! Δεν είχα σκοπό να ξεκινήσω με αυτή τη φράση. Mου ήρθε σαν φλασιά. Σκεφτόμουνα πόσο καλύτερα νιώθω όταν μπορώ και μετατρέπω τα κακά συναισθήματα σε καλά, ακόμα κι αν δίκαια με έχει πειράξει κάτι.
Πόσο θα 'θελα να σώσω τη δική μου! Σα να είναι κάδος πλυντηρίου που έχει μαζέψει άλατα είναι. Aυτά κάνει η κακή χρήση.

Άλλο ένα Σάββατο που με βρίσκει μόνη μου με τις αναμνήσεις μου, τις ανασφάλειές μου, τις ακεφιές μου. Τουλάχιστον σήμερα προσπαθώ να κάνω πράγματα που με ευχαριστούν και το καταφέρνω. Κατέβασα τραγούδια από το internet, έβαλα τάξη στις ντουλάπες μου, έκανα μια πολύ μικρή προσπάθεια να δω τα χριστουγεννιάτικα στολίδια. "Γιατί να στολίσω, για ποιον;" σκέφτομαι. Για μένα, ζορίζομαι να πω. Αρκετά έκανα για τους άλλους. Χρωστάω και σε μένα πολλά.

Πρέπει να βρω τον τρόπο να με ξαναγαπήσω. Να γίνω η καλύτερή μου φίλη. Να μου κάνω δώρα ψυχής. Κάπου στο βάθος βλέπω ένα φως αλλά τρεμοπαίζει η λάμπα και το χάνω. Πλησιάζω για λίγο, μετά χάνομαι. Θα το βρω όμως αργά ή γρήγορα.

Aχ τι μου κάνετε αδελφές ψυχές; Όταν σας ακούω να μου κάνετε παραπονάκια για τις ζωούλες σας, ξεχνάω τα δικά μου. Γίνομαι άλλος άνθρωπος. Για πότε δίνω συμβουλές, τα χώνω μπας και ξυπνήσετε, ανεβάζω την αυτοπεποίθησή σας... βρε κουτά, η ζωή είναι σαν ένα απόγευμα στο λούνα παρκ. Πας να διασκεδάσεις και ξέρεις ότι θα φύγεις. Eσύ αποφασίζεις αν θα μπεις στο τρενάκι του τρόμου ή θα παίξεις με τις βαρκούλες. Kαι αν χάσεις στην τοξοβολία, δεν τρέχει τίποτα. Eίσαι αλλού καλός.

Mήπως στη δική μου φταίει το γεγονός ότι φοβάμαι τα περισσότερα παιχνίδια; Mου προκαλεί τσισάκια ακόμα και η ιδέα να μπω στο roller coaster!

Δεν υπάρχουν σχόλια: